to leave footprints — сьлядзі́ць, пакіда́ць сьляды́
2.
v.t.
адзнача́ць сьляда́мі (мяжу́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АЛЕАГРА́ФІЯ
(ад лац. oleum алей + ...графія),
спосаб рэпрадуктавання твораў алейнага жывапісу, пашыраны ў 2-й пал. 19 ст. З’яўлялася рамесніцкай каляровай літаграфіяй на камянях (да 20 ст., у залежнасці ад колькасці фарбаў). Каб атрымаць больш поўнае падабенства, на гатовы адбітак наносяць лак і робяць на ім цісненне, якое імітуе фактуру палатна.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
праяві́цца, ‑явіцца; зак.
1. Стаць прыкметным, выявіцца (аб якіх‑н. якасцях, уласцівасцях). Ужо з дзяцінства ў Марыны праявіліся музычныя здольнасці.Васілевіч.[Тарас:] Вельмі прыемна, што ў Андрэя праявіўся талент артыста.Гурскі.
2.Спец. Стаць бачным пад уздзеяннем праявіцелю (пра адбітак на плёнцы, пласцінцы).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́смак, ‑у, м.
1. Дадатковы, пабочны смак, які прымешваецца да смаку чаго‑н. Гарэлы прысмак. □ Сцяблінкі жуючы, яна адчула Не водар сена — водарасці пах, І далі той, што зноў іх паглынула, — Чужы, салёны прысмак на губах.Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туры́зм, ‑у, м.
Падарожжы па сваёй краіне або ў іншыя краіны, калі адпачынак спалучаецца з элементамі спорту і пазнавальнымі задачамі. Экскурсійны турызм. Спартыўны турызм. Горны турызм. □ Турызм дае свой адбітак на воблік краіны, на стыль жыцця многіх яе людзей і гарадоў.Мележ.
[Фр. tourisme.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тыпагра́фія ‘друкарня’ (ТСБМ), ст.-бел.типография ‘тс’ (1633 г., ПГС). Хутчэй за ўсё, у названым значэнні запазычана праз рус.типогра́фия ‘тс’ ці непасрэдна з ням.Typographie або франц.typographie ‘тс’ (з грэч.τύπος ‘адбітак’ і γραφω ‘пішу’), гл. Арол, 4, 72; параўн. польск.typografja ‘майстэрства друку’ (Варш. сл.). Віткоўскі (Зб. Русаку, 241) для рускай мовы дапускае польскае пасрэдніцтва, відаць, праз старабеларускую мову.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ізумруд. Першакрыніца: грэч.σμάραγδος. У ст.-бел.шмарагдъ, шмаракгдъ (1518 г.) с ст.-польск.szmaragd (Булыка, Лекс. запазыч., 141; Гіст. лекс., 94). Ст.-бел.смарагдъ, змарагдъ, измарагдъ < ст.-рус.смарагдъ, змарагдъ, измарагдъ (Булыка, там жа). Ізумруд нясе адбітакцюрк. пасрэдніцтва: ст.-рус.изумрудъ < тур.zümrüd < перс.-араб.zumurrud < з грэч. Гл. Праабражэнскі, 1, 226; Фасмер, 2, 123–124; Шанскі, 2, I, 44.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
эста́мп
(фр. estampé)
адбітак мастацкага відарыса з друкарскай формы, выкананай мастаком або майстрам-гравёрам.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
гравю́ра
(фр. gravure)
малюнак, выразаны на цвёрдым матэрыяле (метале, дрэве, шкле), а таксама адбітак такога малюнка на паперы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
карэкту́ра
(лац. correctura)
1) выпраўленне памылак у друкарскім наборы;
2) адбітак з друкарскага набору, прызначаны для выпраўлення памылак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)