ксілагра́фія
(ад ксіла- + -графія)
1) гравіраванне на дрэве;
2) гравюра на дрэве (дрэварыт), а таксама адбітак з такой гравюры.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
адлюстрава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. адлюстроўваць — адлюстраваць і адлюстроўвацца — адлюстравацца.
2. Адбітак прадмета на гладкай люстранай паверхні. Адлюстраванне лодкі ў возеры нічым не адрознівалася ад рэальнай лодкі на паверхні. В. Вольскі. Пазаўчора я аглядаў у вадзе нейкай пушчанскай сажалкі сваё даволі журботнае адлюстраванне. Брыль. // Адбітак у нашай свядомасці з’яў аб’ектыўнай рэальнасці. Ленінская тэорыя адлюстравання. □ Матэрыялізм — прызнанне «аб’ектаў у сабе» або па-за розумам; ідэі і адчуванні — копіі або адлюстраванні гэтых аб’ектаў. Процілеглае вучэнне (ідэалізм): аб’екты не існуюць «па-за розумам»; аб’екты ёсць «камбінацыі адчуванняў». Ленін.
3. Тое, што ўвасабляецца, выяўляецца ў мастацкіх вобразах, малюнках і пад. У вершах, апавяданнях і байках, з якімі К. Крапіва выступіў у друку, шырокія масы працоўных убачылі адлюстраванне сваіх поглядаў, думак і пачуццяў. Казека.
4. Тое, што з’яўляецца вонкавым выяўленнем чаго‑н.; адбітак. Хоць Дзядзюля і не разбіраўся лішне ў тонкасцях тых адлюстраванняў, якія кладзе душа на твар, усё ж ён.. падумаў, што гэтая жанчына ўжо, мусіць, глыбока ведае цану з’явам свету. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
генаты́п
(ад гр. genos = род + typos = адбітак, вобраз)
спадчынная канстытуцыя арганізма, сукупнасць усіх яго генаў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дагераты́п
[фр. daguerréotype, ад L. Daguerre = прозвішча фр. вынаходцы фатаграфіі (1787—1851) + гр. typos = адбітак]
фатаграфічны здымак, атрыманы метадам дагератыпіі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
piętno
н.
1. перан. гіст. кляймо; адбітак; знак;
odcisnąć na kim/czym swoje piętno — пакласці свой адбітак на кім/чым;
piętno zbrodni перан. кляймо злачынства;
2. (на скуры) пляма, радзімы знак, радзімка
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ábdruck
m
1) -(e)s, -drücke адбі́так, зле́пак
2) -(e)s, -e перадру́к, ко́пія; капірава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
вучнёўства, ‑а, н.
1. Стан, становішча вучня (у 1, 2 знач.). Няхай [дзеці] прывыкаюць да школы, асвойваюцца з вучнёўствам, паволі ўцягваюцца ў сваё новае жыццё. Колас.
2. зб. Разм. Вучні, навучэнцы.
3. перан. Несамастойнасць, недасканаласць. Шмат на якіх вершах маладых маіх гаварыце шаў ляжыць адбітак паспешлівасці, вучнёўства. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлюстрава́нне н
1. (дзеянне) Ábbildung f -, -en; Wíderspieg(e)lung f -, -en;
2. (адбітак прадмета) Spíegelbild n -(e)s, -er;
3. (відарыс, вобраз) Dárstellung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
seal3 [si:l] v.
1. ста́віць пяча́тку; пламбава́ць, апяча́тваць
2. запяча́тваць (канверт), скле́йваць, закле́йваць; закрыва́ць герметы́чна
3. наклада́ць пяча́тку, адбі́так
4. fml канчатко́ва выраша́ць;
seal an agreement зацвярджа́ць пагадне́нне;
seal smb.’s fate выраша́ць чый-н. лёс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
repercussion
[,ri:pərˈkʌʃən]
n.
1) адбі́так -ку m., уплы́ў -ву m. (падзе́і)
2) во́дгук -у m.; рэ́ха n.
3) адда́ча f. (пры ўда́ры, стрэ́ле)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)