Verbum

зіха́ць, ‑ае; незак.

Абл. Каротка імгненна бліскаць. Маланка цяпер зіхала амаль бесперапынна. Даніленка.

падпі́лак, ‑лка, м.

Абл. Напільнік. Гэй, пілуй хутчэй, падпілак! Мацней стукай, малаток! Іверс.

прастро́міць, ‑міць; зак., каго-што.

Абл. Пранізаць. Пякучы боль прастроміў усё цела. Лынькоў.

пругло́, ‑а, н.

Абл. Калодзежны журавель. На двары высока падымаецца калодзежнае пругло. Скрыган.

ра́ліна, ‑ы, ж.

Абл. Адно рада. Ад маланак у .. [таполі] адна раліна ссохла. Кулакоўскі.

рукаво́, ‑а, н.

Абл. Рукаў. Мундзір, скамечаны без жалю, вісіць, спусціўшы рукаве. Колас.

сядзёлак, ‑лка, м.

Абл. Падсядзёлак. Дзядзька падыходзіць да нашай фурманкі, папраўляе сядзёлак. Лужанін.

тапо́ршчыць, ‑шчу, ‑шчыт, ‑шчыць; незак., што.

Абл. Тапырыць. Ураднік моўчкі тапоршчыў вусы. Бядуля.

тапы́ршчыцца, ‑шчыцца; незак.

Абл. Тапырыцца. Тырчалі халодныя крыжавіны елак. Тапыршчыліся вострыя ядлоўцы. Карпюк.

ціхо́м, прысл.

Абл. Цішком. Ціхом, каб не пабудзіць маці, .. [Клава] злегла з ложка. Чорны.