альпіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца альпінізмам. База альпіністаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антысемі́т, ‑а, М ‑міце, м.

Той, хто варожа ставіцца да яўрэяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закліна́льнік, ‑а, м.

Той, хто заклінае (у 1 знач.). Заклінальнік змей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заку́пшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць закупку, займаецца закупкай чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́ўшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць запраўку (машыны, прыбора і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адга́дчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўмее адгадваць, адгадвае што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраса́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто пасылае паштовае адпраўленне; адпраўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душы́цель, ‑я, м.

Той, хто душыць, прыгнятае каго‑н. Душыцель свабоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэбюта́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто дэбютуе. Дэбютант меў поспех.

[Фр. débutant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмараліза́тар, ‑а, м.

Разм. Той (тое), што дэмаралізуе каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)