кантрабанды́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца кантрабандай. Затрымаць кантрабандыстаў.

[Ісп. contrabandista.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капу́н, ‑а, м.

Разм. Той, хто капаецца, робіць усё занадта марудна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караву́льшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто каравуліць, вартуе каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германафі́л, ‑а, м.

Той, хто мае цягу, прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца звалкай чаго‑н. Звальшчык бярвення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зда́тчык, ‑а, м.

Той, хто здае тавар, прадукцыю, маёмасць. Здатчык збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтамабілі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца аўтамабілізмам; вадзіцель аўтамабіля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аферы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто займаецца афёрамі; нядобрасумленны дзялок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацэ́ншчык, ‑а, м.

Той, хто робіць ацэнку, вызначае цану чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрыва́льнік, ‑а, м.

Той, хто выкрывае каго‑, што‑н. Выкрывальнік недахопаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)