элімінава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. элімінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмалірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. эмаліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпаці́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. эпаціраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскартава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. эскартаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эталані́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. эталаніраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этымалагізава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. этымалагізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ягне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ягніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загара́нне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. загараць — загарэць. Загаранне на сонцы.

загара́нне ​2, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. загарацца — загарэцца. Тэмпература загарання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нацяжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. нацягнуць (у 1 знач.) і стан паводле дзеясл. нацягнуцца (у 1 знач.).

2. Спец. Зрастанне скуры, пашкоджанай раненнем. Першаснае нацяжэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падаўжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. падаўжаць — падоўжыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. падаўжацца — падоўжыцца.

2. Колькасць, на якую павялічана што‑н. Невялікае падаўжэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)