identical [aɪˈdentɪkl] adj.

1. той са́мы, то́есны

2. (to/with) адно́лькавы, ідэнты́чны;

identical twins адная́йцавыя блізня́ты;

a row of identical houses шэ́раг адно́лькавых дамо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

woeful [ˈwəʊfəl] adj.

1. lit. засму́чаны; гаро́тны; тужлі́вы; журбо́тны;

woeful eyes су́мныя во́чы

2. ве́льмі ке́пскі; (той) які́ засмучае;

a woeful spectacle жахлі́вае відо́вішча

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Ляпа́р, лельч. лепа́р ’той, хто лепіць, абмазвае хаты’ (Нар. лекс.), ’муляр’ (ТС). Укр. ліпа́р ’той, хто абмазвае хаты’, ст.-польск. lepiarz ’той, хто лепіць што-небудзь з гліны’, ’ганчар’, в.-луж. lěpjeŕ, ст.-чэш. lépař, серб.-харв. лѐпар ’тс’. Прасл. lěparь. Да ляпі́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зашля́шша Зямля, угоддзі па той бок шляху (Слаўг.). Тое ж за́шле́шша, зашляхоўе (Слаўг.).

□ вул. Зашляшша ў в. Віравая Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кры́тык, ‑а, м.

1. Той, хто аналізуе і ацэньвае чые‑н. паводзіны, дзейнасць і пад. Крытык капіталізму. Патрабавальны крытык.

2. Той, хто займаецца крытыкай (у 3 знач.). Літаратурны крытык. Му зычны крытык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарабі́ць, ‑раблю, ‑робіш, ‑робіць; што, чаго і без дап.

Разм. Рабіць многа, доўга, неаднаразова. [Сузон:] — Парабкаў .. [Сапун] не меў як бы, але хто ў яго хлеб пазычаў, той ведае, той папарабіў на яго. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́барнік, ‑а, м.

Той, хто бярэ хабар. Хабарнік бярэ хабар і — увесь час дрыжыць, каб яго не злавілі за руку. Асіпенка. З месяц.. [сябры Гарасіма] ваявалі з упартым хабарнікам, пакуль той не здаўся. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́клятый прич. пракля́ты;

будь я про́клят, е́сли… няха́й я бу́ду пракля́ты (няха́й мяне́ пракляну́ць), калі́…;

будь про́клят тот день няха́й бу́дзе пракля́ты той дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́яльшчык, ‑а, м.

Той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вульгарыза́тар, ‑а, м.

Той, хто вульгарызуе што‑н. Вульгарызатары ад літаратуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)