Аце́слівы (БРС, Касп., КЭС, лаг., Сцяшк., Янк. Мат., Бір. дыс.), ацесліўка тоўстая, гультаяватая жанчына’ (Янк. Мат.). З а‑цест‑лівы да цеста (гл.), параўн. цеслівы трохі недапечаны’ (Нас.), цеслявы ’тс’ (Нас., Сб.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Азна́йміць (Др.-Падб., Яруш.), азнаймавацца (Нас.), азнайменне (Нас.), ст.-бел. ознаймати ’паведамляць, аб’яўляць’ (1563), ознаймити(ся) (1542), ознайменный (1517), ознайменье, ознаймовати(ся) (Булыка, Запазыч.). Запазычанне з польск. oznajmić (się) (Мартынаў, SlW, 68).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Разры́нуцца (разри́нуцьца) ’разваліцца, седзячы або лежачы’ (Нас., Гарэц.), ’растаўсцець’ (Нас.). Сюды ж, відаць, розруні́цца ’зрабіцца тоўстым, раздацца’ (ТС), у такім выпадку, магчыма, да руні́цца ’усходзіць, зелянець’, што да руно́ ’густая рунь’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кару́нкі ’карункі’ (Нас., Шат., Касп.). Гл. каронкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Квіта́цца ’расквітвацца, разлічвацца’ (ТСБМ, Нас.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́лдра ’коўдра’ (Нас., Нік. Очерки). Гл. коўдра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Коўх ’удар кулаком’ (Нас.). Да корх (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Краква ’дзікая качка’ (Нас., Касп.). Гл. кракаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кро́шкі ’крыху’ (Булг., Нас.). Гл. крышка3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патрабля́ць ’выкарыстоўваць’ (Нас.). З рус. потреблять ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)