засква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заскварваць — заскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцякаць — выцечы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выцясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выцясняць — выцесніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вычляне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вычляняць — вычленіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышпа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышпарваць — вышпарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышту́рхванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выштурхваць — выштурхнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышу́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышукваць — вышукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышчы́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вышчыпваць — вышчыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вярзці, вярзціся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вярцець, вярцецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)