хрона... (а таксама храна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на адносіны іх да часу, напрыклад: хронаметраж.

[Ад грэч. chrónos — час.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чорна... (а таксама чарна...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «чорны», напрыклад: чорнагаловы, чорнарабочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чырвона... (а таксама чырвана...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «чырвоны», напрыклад: чырвонаармейскі, чырвонагаловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «звыш», «па-за», «дадаткова», напрыклад: экстраардынарны, экстрапаляцыя.

[Ад лац. extra — звыш, па-за.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ясна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «ясны» (у 1 знач.), напрыклад: яснавокі, ясназорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́рда ж

1. Schnáuze f -, -n (пярэдняя частка морды);

2. груб (твар) Frésse f -, -n, Frátze f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ствол,

брандспойт у пажарнай тэхніцы; асноўная частка агнястрэльнай зброі; шахтавы ствол у горнай справе.

т. 15, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фра́кцыя ​1, ‑і, ж.

1. Уст. Група людзей, аб’яднаных прафесійнымі, цэхавымі інтарэсамі.

2. Арганізаваная група членаў палітычнай партыі, якая праводзіць яе палітыку ў парламенце, органах мясцовага самакіравання або ў іншых арганізацыях.

3. Частка палітычнай партыі, якая не згодна з генеральнай лініяй партыі і выступае з сваёй уласнай платформай; антыпартыйная групоўка.

фра́кцыя ​2, ‑і, ж.

Спец.

1. Частка сыпучага або кускавога цвёрдага рэчыва або група блізкіх па якой‑н. прымеце рэчываў, выдзеленых дробнай перагонкай з чаго‑н. (раздробленага матэрыялу, вадкасці, раствору і пад.). Фракцыя нафты.

2. Частка зярністага матэрыялу, выдзеленая пры сартаванні чаго‑н. Буйная фракцыя пяску, Дробныя фракцыі шчэбеню.

3. Састаўная частка глебы, пароды. Фракцыя грунту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vórderteil

m, n -(e)s, -e

1) пярэ́дняя ча́стка

2) марск. нос (судна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zíemer

m -s, -

1) хвастава́я [хрыбе́тная] ча́стка, аза́дак, агу́зак (дзічыны)

2) кнут, біч, бізу́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)