Verbum

перакрыжава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -жу́ецца; зак.

1. Размясціцца накрыж, скрыжавацца.

Вуліцы перакрыжаваліся.

2. перан. Сутыкнуцца, пераплесціся.

Інтарэсы перакрыжаваліся.

|| незак. перакрыжо́ўвацца, -аецца.

першаро́дны, -ая, -ае.

1. Які нарадзіўся першым, самы першы (уст.).

П. сын.

2. перан. Які захоўвае свой натуральны стан, некрануты, першапачатковы (кніжн.).

Першародная прыгажосць.

по́лчышча, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Вельмі вялікае варожае войска (кніжн.).

Варожыя полчышчы.

2. перан. Пра вялікую колькасць каго-н. (разм.).

Полчышчы камароў.

працерабі́ць, -ераблю́, -ярэ́біш, -ярэ́біць; -ярэ́блены; зак., што.

Расцерабіўшы, зрабіць праход.

П. сабе дарогу (таксама перан.).

|| незак. працярэ́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. працярэ́бліванне, -я, н.

прыгла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Гладзячы, зрабіць роўным.

П. валасы.

П. стыль (перан.).

|| незак. прыгла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прыгла́джванне, -я, н.

пры́смак, -у, м.

Дадатковы, пабочны смак чаго-н. у якой-н. ежы, а таксама асаблівы, характэрны смак чаго-н.

Гарэлы п.

П. сентыментальнасці (перан.).

прыто́ркнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ні́ся; зак., да каго-чаго (разм.).

Дакрануцца злёгку.

П. да праса.

П. да работы (перан.).

|| незак. прыто́рквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пункці́р, -у, мн. -ы, -аў, м.

Лінія, якая ўтвараецца з кропак, кароткіх рысак.

|| прым. пункці́рны, -ая, -ае.

Пункцірнае акрэсленне сітуацыі (перан.: у агульных рысах).

самату́гам, прысл.

1. На сабе, без дапамогі цяглавай сілы.

Араць с.

Вазіць торф с.

2. перан. Сваімі сіламі, без дапамогі.

С. выбіцца ў людзі.

саплі́вы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, у якога цякуць з носа соплі.

С. хлапчук.

2. перан. Малады, нявопытны чалавек (пагард.).

|| наз. саплі́васць, -і, ж.