расківа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Пачаць моцна ківацца з боку ў бок або ўверх і ўніз. Вяха расківалася на ветры.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць слабым, хісткім ад ківання. Зуб расківаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blow​1 [bləʊ] n.

1. уда́р;

at a blow адны́м ма́хам, адра́зу;

exchange blows бі́цца;

rain blows upon smb. асы́паць каго́-н. гра́дам уда́раў;

land/strike a blow нане́сці ўда́р

2. уда́р (лёсу), няшча́сце

♦

come to blows (over smth.) пача́ць бі́цца (з-за чаго́-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заряди́ть​II сов., разг. (начать настойчиво что-л. делать, действовать) зарадзі́ць, пача́ць зало́жна што-не́будзь рабі́ць (дзе́йнічаць), узя́цца, залажы́цца;

дождь заряди́л дождж лье несціха́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завози́ться​III сов., разг.

1. (начать резвиться) пача́ць дурэ́ць, задурэ́ць, засваво́ліць;

2. (замедлить, занимаясь кропотливым делом) заважда́цца, запо́ркацца, замару́дзіць;

3. (засуетиться) замітусі́цца; (забегать) забе́гаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

преврати́ться ператвары́цца; (обратиться) перавярну́цца;

◊

преврати́ться в слух навастры́ць слых, натапы́рыць ву́шы, ува́жліва прыслу́хацца;

преврати́ться в зре́ние пача́ць угляда́цца;

преврати́ться во внима́ние зрабі́цца ве́льмі ўва́жлівым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предприня́ть сов.

1. (начать) пача́ць, распача́ць; (взяться за что-л.) узя́цца (за што); (организовать) арганізава́ць;

2. (сделать) зрабі́ць;

что мне предприня́ть? што мне зрабі́ць?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пачына́ць несов.

1. (што) в разн. знач. начина́ть; (приступать к какому-л. делу — ещё) принима́ться (за что); (прения — ещё) открыва́ть; (решаться на исполнение чего-л. — ещё) предпринима́ть, затева́ть; (разговор — ещё) заводи́ть;

2. безл. начина́ть;

1, 2 см. пача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярце́ць ​1, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак., каго-што.

Абгарнуць, абматаць чым‑н. з усіх бакоў. Завярцець пакунак у газету. □ — Прамый ды завярці [нагу], я табе чыстай анучкі пашукаю. Чорны.

завярце́ць ​2, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак.

Пачаць вярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзіві́цца, ‑дзіўлюся, ‑дзівішся, ‑дзівіцца; зак.

Разм. Пачаць дзівіцца. // Здзівіцца. Задзівіўся дужа дзед, калі пакуп[нік] пачаў адлічваць яму грошы папяровымі маркамі. Колас. Андрэй задзівіўся і сказаў: — Усе робяць. Дай, гаспадар, і мне якую работу ў рукі. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазвані́ць, ‑званю, ‑звоніш, ‑звоніць; зак.

Пачаць званіць. // Азвацца звонам; празваніць. Гадзіннік зазваніў, і танцоры спынілі танец. Чорны. / у перан. ужыв. Год таму назад прыйшоў .. [М. Танк] у беларускую літаратуру .. і зазваніў сваімі вершамі на старонках беларускіх выданняў. Шырма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)