прэпара́тар
(лац. praeparator = які падрыхтоўвае)
той, хто займаецца прэпараваннем чаго-н., вырабляе прэпараты.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пульса́тар
(лац. pulsator = той, хто ўдарае)
прыбор, які стварае раўнамерныя імпульсы электрычнага току.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
філантро́п
(гр. philanthropos, ад phileo = люблю + anthropos = чалавек)
той, хто займаецца філантропіяй, дабрачынец.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фунда́тар
(лац. fundator)
той, хто засноўвае што-н. або дае грошы на заснаванне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экзамена́тар
(лац. examinator = які пытае)
той, хто прымае экзамен, ацэньвае чые-н. веды.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
эксплуата́тар
(фр. exploiteur)
той, хто эксплуатуе 1 іншых, прысвойвае сабе вынікі чужой працы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
экспрапрыя́тар
(фр. expropriateur, ад с.-лац. expropriatio = адбіранне ўласнасці)
той, хто ажыццяўляе экспрапрыяцыю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
каланіза́тар, ‑а, м.
1. Той, хто вядзе палітыку каланізацыі (у 1 знач.), прыгнятае і эксплуатуе працоўныя масы калоніі (у 1 знач.). Імперыялісты-каланізатары.
2. Той, хто засяляе свабодныя землі; пасяленец, каланіст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
краве́ц, краўца, м.
Спецыяліст па шыццю адзення. Мясцовы кравец (не той, што абшываў паноў і падпанкаў, а той, што меў справу з простымі людзьмі) не даганяў лішне адзежы да чалавека. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цудатво́рац, ‑рца, м.
1. Той, хто творыць, робіць цуды (у 1 знач.). А ў кутку абразы цудатворцаў, Даўн[о] ад дыму сляпых. Танк.
2. Той, хто творыць, робіць што‑н. дзівоснае, надзвычайнае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)