continue [kənˈtɪnju:] v.

1. праця́гваць рабі́ць (што-н.) дале́й

2. праця́гвацца

3. узнаві́ць, аднаві́ць;

to be continued праця́г бу́дзе

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bruise2 [bru:z] v.

1. рабі́ць сінякі́; удара́ць

2. душы́ць; душы́цца; біць; бі́цца (пра садавіну)

3. хвалява́ць, абража́ць (пачуцці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spot check [ˌspɒtˈtʃek] n.

1. вы́барачная праве́рка

2. праве́рка або́ рэві́зія без папярэ́джання;

make spot checks рабі́ць праве́рку вы́барачна

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Га́ітыся ’марудзіць’ (Бесар.). Звязана з укр. га́ятися ’тс’, га́яти ’замаруджваць, затрымліваць’. Аб укр. слове падрабязна Рудніцкі (586), які знаходзіць сувязь гэтага дзеяслова з дзеясловам *gajiti ’даглядаць, ахоўваць і да т. п.’; пры гэтым ён не тлумачыць развіццё семантыкі, але яго этымалогія здаецца вельмі праўдападобнай. Можна так уявіць сабе семантычныя змены, што прывялі да значэння ’марудзіць’: ’даглядаць, ахоўваць’ — ’ахоўваць, рабіць старанна’ — ’рабіць старанна, марудзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лабудзі́ць ’гаварыць глупства, блюзніць’ (даўг., Сл. паўн.-зах.), рус. лабуди́ть ’шмат гаварыць, нічога не рабіць’, лобудиться ’задзірацца, скандаліць’. Да лабу́да (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ляпе́ка ’муляр, пячкур’ (Бяльк.), раг. ляпей, шчуч. ляпняк, смарг. ляплёнік ’тс’, ’ганчар’ (Сл. ПЗБ). Да ляпі́цьрабіць, будаваць з гліны’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Метлюхава́ць, метлюхова́ць ’іграць’ (ТС). У выніку кантамінацыі лексем метлюха́цца ’матляцца’ і польск. motłoch ’натоўп, зграя’, metlować ’дурыць галаву, рабіць галас, баламуціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прадзе́лкі ’махлярства’, прадзёлуваць ’махлярнічаць’ (Ян ). Тэрыторыя распаўсюджання сведчыць на карысць пранікнення з рус. проделки ’махлярства, хітрыкі’, проделывать < проделать < прасл. dėkuiрабіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́спушка ’карніз у грубцы’ (жытк., Мат. Гом.). Да раз‑/рос‑ (са значэннем ’пашырэнне ў аб’ёме’) і пушы́цьрабіць пушыстым’ < пух (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тэ́хкацца экспр. ‘марудна рабіць што-небудзь’ (віл., Нар. сл.). Гукаперайманне, параўн. тохкаць ‘тахкаць, торгаць, стукаць’ (гл.), магчыма, з экспрэсіўнай зменай галоснага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)