бактэрыцы́д, ‑у, Мдзе, м.

Хімічны сродак знішчэння бактэрый — узбуджальнікаў хвароб чалавека, жывёлы і раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугляро́д, ‑у, Мдзе, м.

Хімічны элемент, які з’яўляецца асновай усіх арганічных рэчываў у прыродзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпая́цца, ‑яецца; зак.

Аддзяліцца на тым месцы, дзе прыпаяна, пад уздзеяннем высокай тэмпературы. Кран адпаяўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алеба́рда, ‑ы, ДМдзе, ж.

Старажытная зброя — сякера на доўгім дрэўку, якое заканчваецца кап’ём.

[Фр. hallebarde з араб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледаскі́д, ‑а, Мдзе, м.

Спец. Адтуліна ў плаціне для скідання лёду ў час ледаходу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лесазаво́д, ‑а, Мдзе, м.

Завод, на якім адбываецца пачатковая апрацоўка лесу (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лізаблю́д, ‑а, Мдзе, м.

Разм. Прыслужнік, падліза. [Дзямян:] — Людзі ўслед [леснікам] крычалі: «Панскія найміты, лізаблюды!» Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маланкаадво́д, ‑а, Мдзе, м.

Прыстасаванне для аховы будынкаў ад прамых удараў маланкі. Паставіць маланкаадвод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мармела́д, ‑у, Мдзе, м.

Кандытарскія вырабы з фруктова-ягаднага пюрэ з цукрам і патакай.

[Фр. marmelade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медае́д, ‑а, Мдзе, м.

Лясная паўднёвая птушка атрада вераб’іных, якая корміцца звычайна нектарам кветак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)