precious [ˈpreʃəs] adj.
1. кашто́ўны;
precious stones кашто́ўныя камяні, самацве́ты;
precious metals высакаро́дныя мета́лы
2. дарагі́, любі́мы;
precious memories дарагі́я ўспамі́ны;
my precious darling мой лю́бы, дарагі́, мі́лы;
This doll is very precious to me because it was my mother’s. Гэтая лялька вельмі дарагая мне, таму што яна належала маёй маці.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пронзи́ть сов.
1. праніза́ць, праця́ць; (проколоть) пракало́ць, мног. папрако́лваць, прабі́ць, мног. папрабіва́ць;
2. перен. праніза́ць; (пронять) праня́ць; (о чувстве, мысли и т. п. — ещё) праця́ць, ахапі́ць, ура́зіць; разану́ць;
пронзи́ть взгля́дом праніза́ць по́глядам;
э́та весть пронзи́ла мне се́рдце гэ́та ве́стка разану́ла мяне́ па сэ́рцы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
fríeren
*
1.
vi
1) ме́рзнуць, кале́ць
2) (s) замярза́ць
2.
vimp
es friert mich — мне хо́ладна
es friert dráußen — на двары́ маро́з
◊ es friert Stein und Bein — маро́з трашчы́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ánbieten
*
1.
vt
1) прапано́ўваць
2) частава́ць
3)
ein Gefécht ~ — вайск. навя́зваць бой
2.
(sich) напро́швацца, прапано́ўваць свае́ паслу́гі
er bot sich mir an — ён прапанава́ў мне свае́ паслу́гі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zuwíder
1.
prp (D) (стаіць пасля наз.) насу́перак
dem Beféhl ~ — насу́перак зага́ду
2.
adv насу́перак, уразрэ́з
das ist dem Gesétz ~ — гэ́та процізако́нна, незако́нна
er ist mir ~ — ён мне брды́кі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
впо́ру нареч., разг.
1. (об одежде, обуви) якра́з, акура́т, як па ме́рцы; як на мяне́ (на яго́, на яе́) шы́та;
сапоги́ впо́ру бо́ты якра́з (акура́т да нагі́);
э́то пальто́ ему́ впо́ру гэ́та паліто́ яму́ якра́з (гэ́та паліто́ як на яго́ шы́та);
2. в знач. сказ. (только и можно) да тва́ру;
на дере́вья впо́ру мальчи́шкам ла́зить на дрэ́вы да тва́ру то́лькі хлапчука́м ла́зіць;
3. (посильно) пад сі́лу;
э́тот груз впо́ру подня́ть силачу́ гэ́ты груз пад сі́лу падня́ць асі́лку;
4. (пора, своевременно) пара́, у са́мы час;
мне впо́ру е́хать домо́й мне пара́ е́хаць дамо́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
przeszkadzać
przeszkadza|ć
незак. перашкаджаць; замінаць;
proszę sobie nie ~ć — калі ласка, не турбуйся (не звяртай увагі);
mnie to nie przeszkadzać — мне гэта не перашкаджае (не замінае)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
падаткну́ць, ‑ткну, ‑ткнеш, ‑ткне; ‑ткнём, ‑ткняце; зак.
1. што. Падабраўшы канец, край чаго‑н., падсунуць, засунуць пад што‑н. Мар’ян паклаў свой шынель на мяне, падаткнуў і мой, і свой мне пад бакі. Васілёнак. [Жанчына] скупа кінула мне «добры дзень», не саромеючыся, падаткнула падол спадніцы, выцерла рукой мокры ад дажджу твар і ўзялася мыць падлогу. Хомчанка. // Заткнуць пад што‑н. [Піліп] падаткнуў пад паху верхнюю адзежу, пералез цераз паркан і агародамі падаўся да свайго дому. Сачанка.
2. што і чаго. Разм. Падсунуць, падкінуць чаго‑н. куды‑н. — Каб ведалі, хто падаткнуў агню [у пасеку], — судзілі б, не шкадуючы. Пташнікаў.
3. перан.; каго. Разм. Падбухторыць на што‑н. Напіўшыся,.. [Антось Кнюх] успамінае ўсе крыўды і можа зрабіць усё, хто на што ні падаткне. Дуброўскі.
4. перан.; на каго і з дадан. сказам. Разм. Удаць, данесці на каго‑н. Нехта з «добрых» людзей падаткнуў, што стары ў партызанскім атрадзе. Кудравец.
•••
Камар носа не падаткне гл. камар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэда́кцыя, ‑і, ж.
1. Праўка, рэдагаванне тэксту. Рэдакцыя артыкула.
2. Пэўная фармулёўка або тэкст, якія чым‑н. адрозніваюцца ад падобных фармулёвак або тэкстаў. Пункт пратакола ў новай рэдакцыі. Другая рэдакцыя рамана. □ Многія раннія вершы Таўлая маюць па некалькі зусім розных рэдакцый. Арочка. Калі новая рэдакцыя — гэта этап у літаратурнай гісторыі тэксту пэўнага твора, то новы помнік — гэта пэўны этап у гісторыі цэлага жанру. Чамярыцкі.
3. Кіраўніцтва выданнем (кнігі, часопіса і пад.). Кніга пад рэдакцыяй прафесара.
4. Калектыў рэдактараў, работнікаў, якія кіруюць перыядычным органам друку. Пазней, па заданню рэдакцыі, мне давялося самому зайсці ў той домік пад соснамі. Брыль. — Я прыехаў здалёк, ад рэдакцыі, і хачу паглядзець, як людзі жывуць. Галавач. // Група работнікаў, якія займаюцца апрацоўкай і падрыхтоўкай тэксту рукапісу да выдання.
5. Памяшканне, дзе працуюць рэдакцыйныя работнікі. Пазваніць у рэдакцыю. Зайсці ў рэдакцыю. □ Я ўспомніў, што мне яшчэ трэба пабываць у рэдакцыі раённай газеты, і паехаў у горад. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́бачыць (каму, каму за што) сов. извини́ть (кого, кого за что), прости́ть (кого, кому что);
◊ ~чце мне! — извини́те (прости́те) меня́!;
~ч(це) — а) (форма извинения) винова́т, прости́(те); извини́(те); б) (для выражения протеста) извини́(те); в) в знач. вводн. сл. прости́(те), винова́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)