цэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цягані́на, ‑ы,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шэрсць, ‑і,
1. Валасяное покрыва жывёл.
2. Састрыжанае, вычасанае такое валасяное покрыва жывёл (авечак, коз і пад.).
3. Пража, ніткі з такога валакна.
4. Тканіна з такой пражы.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́касць, ‑і,
1. Характэрная адзнака, істотная ўласцівасць, якая адрознівае адзін прадмет ад другога.
2. Ступень прыгоднасці, вартасці чаго‑н.
3. У філасофіі — катэгорыя, якая выражае істотную пэўнасць прадмета, дзякуючы якой ён з’яўляецца іменна гэтым прадметам, а не іншым.
4. У шахматнай гульні — розніца ў цэннасці цяжкай фігуры (ладдзі) у параўнанні з лёгкай фігурай (канём, сланом).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каштава́ць 1 ’мець тую або іншую цану, грашовую вартасць’; ’абыходзіцца ў якую-н. суму, патрабаваць якіх-н. затрат’ (
Каштава́ць 2 ’спрабаваць ежу, піццё на смак, на гатоўнасць і інш.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тудо́й ‘праз тое месца, тым шляхам, там, абышоўшы што-небудзь (рухацца)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
świat
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
уда́р, -ру
○ апаплексі́чны ўдар — апоплекси́ческий уда́р;
со́нечны ўдар — со́лнечный уда́р;
цеплавы́ ўдар — теплово́й уда́р;
◊ адны́м ~рам — одни́м уда́ром;
пад ~рам (быць, знахо́дзіцца) — под уда́ром (быть, находи́ться);
у. у спі́ну — уда́р в спи́ну;
ста́віць пад у. — ста́вить под уда́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
свет, -у,
1. Зямля з усім тым, што на ёй існуе; сусвет (у 2
2. Тое, што і сусвет (у 1
3. які. Чалавечае грамадства, аб’яднанае пэўным грамадскім ладам, культурнымі і сацыяльна-гістарычнымі адзнакамі.
4. чаго або які. Асобная галіна жыцця, з’яў, прадметаў.
5. чаго або які. Якая
6. Кола асоб, якія належаць да прывілеяваных класаў.
7. Зямное жыццё ў процілегласць незямному.
Выйсці ў свет — быць апублікаваным.
Зжыць са свету — загубіць, знішчыць.
З усяго свету — здалёк.
Ісці на той свет — паміраць.
На чым свет стаіць — вельмі моцна лаяць, крычаць.
Ні за што на свеце — ні ў якім выпадку, ніколі.
Пусціць на свет — нарадзіць.
Свет аб’ехаць — пабыць у розных месцах.
Свет не бачыў — незвычайна.
Такі свет настаў — настала не тое жыццё.
Той свет — замагільны свет як супрацьпастаўленне зямному свету, жыццю.
У белы свет як у капейку (
Чуць свет — раніцай, на золку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
той, таго́,
1. Паказвае на асобу ці прадмет, аддаленыя ў прасторы ці часе.
2. Паказвае на прадмет ці асобу, што вылучаюцца з ліку іншых.
3. Паказвае на які
4. Паказвае на вядомую ўжо асобу ці прадмет.
5. Іменна ён, не іншы,
6. у
7.
8. Уваходзіць у склад:
а) складаных злучнікаў «дзякуючы таму што», «з прычыны таго што», «для таго што», «да тых пор пакуль», «за тое што» «у той час як», «нягледзячы на тое што», «пасля таго калі», «перад тым як», «тым больш што» і
б) словазлучэнняў, звычайна пабочнага характару, якія звязваюць розныя часткі выказвання: «апрача таго», «акрамя таго», «разам з тым», «між тым» і
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)