beschcken

vt

1) пасыла́ць (куды-н.)

2) выкліка́ць да сябе́ (каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

produzeren

1.

vt вырабля́ць

2.

(sich)

разм. пака́зваць сваё уме́льства; праяўля́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hucheln

vi, vt крываду́шнічаць, выдава́ць сябе́ (за каго-н.)

nschuld ~ — прыкі́двацца невінава́тым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hnreißen

* vt захапля́ць, палані́ць

sich ~ lssen* — захапі́цца, даць сябе́ захапі́ць чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

maskeren

1.

vt маскірава́ць, прыхо́ўваць

2.

(sich) надзява́ць на сябе́ ма́ску, маскірава́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

угавары́ць überrden vt; bewgen* vt, zu etw. (D) brngen*;

лёгка даць сябе́ угавары́ць leicht zu überrden sein; für etw. (A) zu hben sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

асіраце́ць

1. (зрабіцца сіратою) verwisen vi (s), zur Wise wrden;

2. (адчуваць сябе самотным) sich verlssen fühlen;

3. перан (апусцець) veröden vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

разбі́ты

1. zerschlgen, gebrchen; zerbrchen (пра шкло);

2. (пераможаны, скораны) geschlgen;

3. (знясілены) zerschlgen; müde, gerädert;

адчува́ць сябе́ разбі́тым sich ganz zerschlgen fühlen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце, зак., каго-што.

1. Штурхнуць ад сябе, адсунуць штуршком. [Ядвіся] раптоўна абхапіла рукамі яго шчокі і, умомант прыблізіўшы яго галаву, пацалавала, а потым з сілаю адштурхнула яго і кінулася за дзверы. Колас.

2. перан. Парваць сувязь, блізкія адносіны з кім‑н., аддаліць ад сябе, праявіўшы раўнадушнасць, халоднасць. Прыязнасць да Паходні ў Янукевіча была і цяпер, ён лічыў яго сваім выхаванцам, не верыў у плёткі І паклёпы і не хацеў адштурхнуць ад сябе. Хадкевіч. // Выглядам, паводзінамі выклікаць непрыязнасць, агіду. У гэтым прызнанні было столькі нявіннай прастаты, шчырай даверлівасць, што такая вестка мяне не толькі не адштурхнула, а зрабіла паненку яшчэ больш прывабнай. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

1. Унесці сябе ў які‑н. спіс. Запісацца на прыём да ўрача. // Уступіць куды‑н., уключыцца ў лік каго‑н. Запісацца ў калгас. □ Нястомная і няўрымслівая Каця запісалася ва ўсе гурткі і ўсюды паспявала. Шамякін. // Разм. Палічыць сябе кім‑н., прылічыць сябе да каго‑н. Былы панскі лёкай Мацвей Цюхна з аканомам Падвысоцкім запісаліся ў мяцежнікі. Якімовіч.

2. з кім і без дап. Разм. Аформіць дакументы аб уступленні ў шлюб. У Тэклі сын з дачкой суседкі пакахаўся і неўзабаве запісаўся. Корбан.

3. Аказацца запісаным, улічаным. — А вяровак я паўю. Прыйду ды наўю. Можа і мне, старому, які дзень запішацца. Сабаленка.

4. Захапіўшыся пісаннем, забыцца на час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)