дыскрэдытава́ць diskreditíeren vt, in Mísskredit [Verrúf] bríngen*;

дыскрэдытава́ць сябе́ sich diskreditíeren; in Mísskredit geráten* [kommen*]; séine Autorität untergráben*;

дыскрэдытава́ць ідэ́ю éine Idée diskreditíeren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)