Verbum

Ву́лівок ’яйка з вельмі слабой шкарлупой’ (усх.-палес., З нар. сл., КСТ). Гл. вы́лівак.

◎ Каркалі́сты ’крывы, кусцісты’ (Нар. сл.). Таксама ад каркаль з дапамогай суфікса ‑іст‑ (гл. каркаліна).

◎ Карку́шкі. У выразе «несці на каркушках — несці за плячамі» (Нар. сл.), да карк (гл.).

Ке́льбух ’свіны страўнік, начынены кавалачкамі сэрца, пячонкі’ (ТСБМ, Жыв. сл., Нар. сл.). Гл. келбухі.

Клады́ ’могілкі’ (ТСБМ, Янк. I, ДАБМ, Нар. словатв., Чуд., Мат. Гом.). Гл. клад ₁.

Кляко́тка ’званок, які чапляюць жывёле на шыю’ (Нар. лекс.). Параўн. клякатаць ₂ (гл.). Гукапераймальнае.

Ко́панка ’кар’ер, сажалка’ (ТСБМ, Шат., Нар. лекс., ТС, Сл. паўн.-зах., Яшк.). Гл. капаць.

◎ Краўча́ць ’сквярціся (пра жаб)’ (Нар. лекс.). Гукапераймальнае. Параўн. кракаць (гл.) (там жа, 2, 725).

◎ Кульме́нь ’сярэдняя частка брадніка, дзе затрымліваецца рыба, куль’ (Нар. сл., Яп ). Гл. куль ₂.

◎ Куна́ты ’густы, купчасты’ (Сл. паўн.-зах., Нар. лекс.), ’вастраверхі’ (Сцяшк. Сл.). Да куна (гл.)?