abandon [əˈbændən] v.

1. кіда́ць; пакіда́ць (без нагляду)

2. адмаўля́цца;

abandon a project/a plan адмаўля́цца ца́лкам ад прае́кта/пла́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

respite [ˈrespaɪt] n.

1. перады́шка;

They con tinued to work without respite. Яны працягвалі працаваць без перадышкі.

2. (from) адтэрміно́ўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

праве́зці сов.

1. в разн. знач. провезти́;

шафёр ~вёз мяне́ каля́ тэа́тра — шофёр провёз меня́ во́зле теа́тра;

п. два кіламе́тры — провезти́ два киломе́тра;

п. пасажы́ра без біле́та — провезти́ пассажи́ра без биле́та;

2. прокати́ть;

~вязі́ мяне́ на машы́не! — прокати́ меня́ на маши́не!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

све́дка м. и ж.

1. (о мужчине) свиде́тель, очеви́дец; (о женщине) свиде́тельница, очеви́дица;

яны́ развіта́ліся без ~дак — они́ прости́лись без свиде́телей;

быць за ~ку — быть свиде́телем (очеви́дцем), свиде́тельницей (очеви́дицей);

2. юр. (о мужчине) свиде́тель; (о женщине) свиде́тельница;

паказа́нні ~дак — показа́ния свиде́телей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ця́жкасць ж.

1. тя́жесть;

2. тя́жесть, тру́дность; тя́гостность, обремени́тельность;

3. тру́дность, тя́жесть;

4. тя́жесть, тя́гостность;

5. изнури́тельность; тя́жесть;

6. тяжелове́сность;

1-6 см. ця́жкі;

7. (затруднение, препятствие) тру́дность;

паслявае́нныя ~ці — послевое́нные тру́дности;

◊ без ~ці — без тру́да;

з ~цю — с трудо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

réibungslos

1. a

1) тэх. свабо́дны ад трэ́ння, без трэ́ння

2) перан. бесперашко́дны

2. adv без ускладне́нняў;

álles verlíef ~ усё ішло́ гла́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

прасту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. што і без дап. Утварыць стук; паведаміць што‑н. умоўным стукам. // без дап. Прайсці, прабегчы са стукам. Па калідоры прастукаў абцасамі суседскі хлопчык. Корбан.

2. каго-што. Даследаваць стан унутраных органаў пры дапамозе лёгкага пастуквання (пальцамі ці малаточкам) па паверхні цела; выстукаць. Прастукаць хвораму грудзі.

3. што і без дап. Стукаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транзі́т, ‑у, М ‑зіце, м.

1. Правоз тавараў ці пасажыраў з аднаго пункта ў іншы праз прамежкавыя пункты. Транзіт тавараў цераз Мінскі чыгуначны вузел.

2. Перавозка грузаў без перагрузкі іх на прамежкавых станцыях.

3. у знач. прысл. транзі́там. Пераязджаючы або перавозячы што‑н. куды‑н. без перасадкі ці без перагрузкі на прамежкавых пунктах. Груз ідзе транзітам.

[Ад лац. transitus — пераход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капшучо́к ’лямпачка без шкла’ (Бяльк.), да капшук 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Галу́та ’замёрзлая зямля без снегу’ (Шатал.). Гл. галутвы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)