ГУКАРА́Д,

паслядоўнасць муз. тонаў якой-н. сістэмы (ладу, строю) у пэўным парадку (узыходным ці сыходным), абертонаў (натуральны гукарад), гукаў, якія можна здабыць на пэўным муз. інструменце, а таксама ўсіх гукаў, што выкарыстаны ў якім-н. муз. творы, яго частцы, асобнай муз. тэме. Гукарад танальнасці наз. гамай.

т. 5, с. 525

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аба́цтва

(ад абат)

каталіцкі манастыр з належнымі яму ўладаннямі, якім кіруе абат або абатыса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

альбітафі́р

[ад альбіт + (пар)фір]

магматычная горная парода, разнавіднасць парфіру, у якім крышталі асноўнай масы пароды прадстаўлены альбітам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астыгма́т

(ад а- + гр. stigma, -atos = кропка)

фатаграфічны аб’ектыў, у якім не выпраўлены астыгматызм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ба́нка2

(іт. banco = лаўка)

курс, па якім банк прадае і купляе каштоўныя паперы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бахча́

(тур. bahča, ад перс. bachče = садзік)

пóле, на якім растуць гарбузы, кавуны, дыні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

брас2

(фр. brasse)

стыль плавання на грудзях, пры якім рукі рухаюцца пад вадой.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

во́бцас

(польск. obces, ад лац. obcessus = шалёны, у якім сядзіць д’ябал)

стрымгалоў, адразу, хутка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

га́лфвінд

(гал. halfwind)

курс паруснага судна, пры якім яго падоўжная вось перпендыкулярная напрамку ветру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мандалі́на

(іт. mandolina)

музычны шчыпковы інструмент з чатырма парамі струн, на якім іграюць медыятарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)