цыта...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўказвае на адносіны да раслінных або жывёльных клетак, напрыклад: цытагенетыка, цыталогія, цытаплазма, цытахром.
[Ад грэч. kýtos — ёмішча, клетка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэльна...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «цэльны» (у 1, 3 знач.), напрыклад: цэльнакроены, цэльнамалочны, цэльнаметалічны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́леко ’частка пустой прасторы борці, якая выдзёўбваецца коса ўверх’ (Маш.), во́лек ’частка пустой прасторы борці ад верхняга краю скразнога паза да верху’ (Анох.); ’верхняя частка калоды’ (Мат. Гом.). Гл. аталек.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bottom [ˈbɒtəm] n. (of)
1. дно, спод;
the bottom of the river/the sea дно ракі́/марско́е дно
2. ні́жняя ча́стка (чаго-н.);
at the bottom of the list у канцы́ спі́су;
at the bottom of the mountain уні́зе гары́
3. да́льняя ча́стка, кане́ц (чаго-н.);
They lived at the bottom of the street. Яны жылі ў канцы вуліцы.
4. BrE зад (частка цела)
5. ча́стка карабля́ ніжэ́й ватэрлі́ніі
♦
at bottom па су́тнасці;
be/lie at the bottom of smth. быць першапрычы́най чаго́-н. (асабліва непрыемнага);
bottoms up! infml да дна! (выпіць);
get to the bottom of smth. даве́двацца пра сапра́ўдную прычы́ну чаго́-н. (асабліва непрыемнага)
bottom out [ˌbɒtəmˈaʊt] phr. v. дасягну́ць найніжэ́йшай кро́пкі (у эканамічнай сітуацыі перад яе палепшаннем)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
township [ˈtaʊnʃɪp] n.
1. раён (частка акругі ў ЗША)
2. hist. царко́ўны прыхо́д або́ маёнтак; мале́нькі гарадо́к або́ вёска (якія ўваходзілі ў склад вялікай парафіі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
slack1 [slæk] n. сла́бая, ке́пска напя́тая ча́стка (чаго-н.)
♦
take up the slack
1) напіна́ць (вяроўку, канат і да т.п.)
2) рацыяналізава́ць (вытворчасць)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
на́пуск, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. напусціць (у 2, 4 і 7 знач.).
2. Частка адзення, якая свабодна звісае, выступае над чым‑н. Кофтачка з напускам. □ Выйшлі ў Галіцу завідна, каб да змяркання быць у школе. Бацька — у сінім суконным пінжаку ў палоску, у карычневых штанах з напускам на боты. Паўлаў. // Навіслая частка капелюша, кепкі. Пасыпаны рабаціннем носік Банадзюка зусім гінуў пад напускам капелюша. Пестрак. // Частка прычоскі, што навісае на лоб. Прычоска з напускам. □ У кабінеце, акрамя старшыні, сядзелі два чалавекі. Адзін быў старэйшы, з напускам валасоў на лоб, а другі — маладзейшы. Ермаловіч. // Частка даху, якая звісае. Дах клетак робіцца з напускам.
3. Спец. Спуск сабак з прывязі на звера ў час палявання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каго́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, -го́рт і -аў, ж.
1. Атрад войска ў Старажытным Рыме, дзясятая частка легіёна.
2. перан. Група людзей, згуртаваная агульнымі мэтамі, ідэямі.
Непераможная к. аднадумцаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ме́ншасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
Меншая частка чаго-н. цэлага, якой-н. групы.
○
Нацыянальная меншасць — нацыянальнасць, якая ў колькасных адносінах утварае меншую частку ў параўнанні з асноўнай масай насельніцтва краіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
насавы́, -а́я, -о́е.
1. гл. нос.
2. Які выгаворваецца ў нос.
Насавое вымаўленне.
3. Прызначаны для носа.
Насавая хустачка.
4. Які знаходзіцца на носе судна, самалёта і інш.
Насавая частка палубы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)