даміна́нта, ‑ы, ДМ ‑нце, ж.
Кніжн. Асноўная, дамінуючая ідэя; асноўная прымета або важнейшая састаўная частка чаго‑н.
[Іт. dominante.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)