Перажы́гаць ’імгненна абгледзіць у розных месцах’ (Нас.). Да пера- і жыг (гл.). Сюды ж перажы́гнуць ’хутка, імгненна пераскочыць вялікую адлегласць’ (Нас.), утворанае, аднак, пры ад’ідэацыі бел. перажыргнуць, пеража́ргаць < перажарга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скі́дзень ‘пярэварацень’ (Нас., Байк. і Некр.). Польск. дыял. skidzień ‘ваўкалака’. Ад скіда́цца ‘прымаць іншы выгляд’, ‘ператварацца, пераварочвацца ў ведзьму’ (Нас., Байк. і Некр., ТС), да кідаць (гл.). Параўн. скі́нуцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тро́жды ‘тройчы, трыкроць’ (Нас., Некр. і Байк.), тро́жджы ‘тс’ (Нас.), ст.-бел. троижды, троижда ‘тс’ (ГСБМ), трежды, трейжды ‘тс’ (Карскі 2-3, 72). Аналагічна да двожды (гл.), падрабязней гл. трыжды.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Глазу́н ’разява, разявака’ (Нас.). Гл. гла́зіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Калюгова́тый ’выбоісты’ (Нас.), да калюга (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карпано́сы ’кірпаносы’ кірпаты’ (Нас.). Гл. кірпаносы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кзымс ’карніз’ (Нас., Касп.). Гл. гзымс.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кляйно́ ’кляймо’ (Нас., Яруш.). Гл. кляймо.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клімо́таць ’паклёпнічаць’ (Нас.). Да клім (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́пта ’кофта’ (Нас.). Гл. кофта, кохта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)