marsz
1. ~u — марш; паход;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
marsz
1. ~u — марш; паход;
2.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wprost
1. супраць, супроць, насупраць;
2. проста; непасрэдна; наўпрост;
3. проста;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
адпусці́ць, ‑пушчу, ‑пусціш, ‑пусціць;
1. Дазволіць каму‑н. пайсці, паехаць ці адлучыцца.
2.
3. Перастаць стрымліваць, сціскаць; выпусціць з рук.
4.
5.
6.
7.
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
spare3
1. мець лі́тасць, злі́тавацца, шкадава́ць;
2. берагчы́, зберага́ць, шанава́ць, экано́міць;
spare no pains не шкадава́ць кло́патаў
3. удзяля́ць (час, увагу);
4.
5. мець залі́шне, надзвы́чай мно́га, зана́дта (чаго
♦
spare
spare
(and) to spare: We have enough fruit and to spare. У нас садавіны больш чым трэба;
spare the rod and spoil the child пашкадава́ць дубца́ i разбэ́сціць дзіця́; быць залі́шне мя́ккім у выхава́нні дзяце́й
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лю́бы, ‑ая, ‑ае.
1. Які выклікае пачуццё любві, карыстаецца любоўю; блізкі, дарагі, мілы сэрцу.
2.
любы́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Кожны, усякі.
2. Які хочаш (на выбар).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пару́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
1. Перашкодзіць далейшай плыні, ходу чаго‑н.; перапыніць.
2. Не захаваць чаго‑н., пераступіць што‑н.
3. і
парушы́ць, ‑рушу́, ‑ру́шыш, ‑ру́шыць;
Тое, што і церушыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свіння́, ‑і;
1. Парнакапытная млекакормячая жывёліна, свойскі від якой разводзяць для атрымання сала, мяса, скуры, шчаціння; самка гэтай жывёліны.
2.
3.
4.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адо́лець (каго, што)
1. (в борьбе) одоле́ть, оси́лить, победи́ть, спра́виться (с кем, чем);
2.
3.
4.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
мути́ть
1. (жидкость) муці́ць, каламу́ціць;
мути́ть во́ду муці́ць (каламу́ціць) ваду́;
2.
мути́ть ум тума́ніць (за́сціць) ро́зум;
3. (возбуждать) баламу́ціць; (бунтовать) бунтава́ць; (путать) блы́таць; (подстрекать) падбухто́рваць;
мути́ть люде́й баламу́ціць (бунтава́ць, падбухто́рваць) людзе́й;
4. (в голове, в глазах
5. (тошнить)
меня́ мути́т
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
обстоя́ть
дела́ у меня́ обстоя́т хорошо́ спра́вы мае́ іду́ць до́бра, спра́вы мае́ знахо́дзяцца ў до́брым ста́не, спра́вы мае́ до́брыя;
всё обстои́т благополу́чно усё до́бра;
со здоро́вьем у меня́ обстои́т кра́йне пло́хо здаро́ўе маё ў ве́льмі дрэ́нным ста́не, са здаро́ўем у
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)