паліва́льшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца паліўкай, паліваннем чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надгля́дчык, ‑а, м.

Той, хто робіць надгляд. Надглядчык на таможні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

націра́льшчык, ‑а, м.

Той, хто націрае што‑н. Націральшчык падлогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасквіля́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Той, хто піша пасквілі; паклёпнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патака́льнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто патакае каму‑, чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піро́жнік, ‑а, м.

Уст. Той, хто пячэ або прадае пірагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Той, каго кастрыравалі. Бычок-кастрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэсвітэрыя́нін, ‑а; мн. ‑яне, ‑ян; м.

Той, хто вызнае прэсвітэрыянства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

работада́вец, ‑даўца, м.

Той, хто дае работу, наймае рабочую сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растра́тчык, ‑а, м.

Той, хто зрабіў растрату (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)