kibicować
незак. komu падтрымліваць каго; хварэць за каго; быць чыім балельшчыкам (заўзятарам)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przekonany
перакананы; упэўнены;
być ~m o czym — быць перакананым (упэўненым) у чым
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ty
ты;
być z kim na ty — быць на ты з кім
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
brzemię
brze|mię
н. цяжар;
być komu ~mieniem — быць цяжарам для каго
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ува́жлівы, ‑ая, ‑ае.
1. Які адносіцца да чаго‑н., робіць што‑н. з увагай (у 1 знач.). Уважлівы вучань. Уважлівы слухач. □ [Валік] быў уважлівы на ўроках, добра вучыўся, вызначаўся надзвычайнай акуратнасцю. Ваданосаў. [Мацей:] — Рыбак, браце, павінен быць кемлівы, уважлівы да ўсяго. Ляўданскі. // Які выказвае ўвагу (у 1 знач.); пільны. Уважлівыя вочы. □ Пакуль Ніна Пятроўна гаварыла,.. [Казімір] міжвольна акінуў яе ўсю ўважлівым позіркам. Краўчанка. // Які робіцца, выконваецца з увагай; старанны. Уважлівае вывучэнне матэрыялаў з’езда. Уважлівае назіранне за ростам раслін.
2. Які праяўляе ўвагу (у 2 знач.); чулы, клапатлівы. Трэба быць больш уважлівым да чалавека, хто б ён ні быў. Колас. Надзя была вельмі ўважлівая да брата, заўсёды адчувала і разумела яго перажыванні, супярэчнасці ў думках і імкненнях. Кулакоўскі. Цяпер Ніна ўжо не адыходзіла больш ад Алеся, была ўважлівай і ласкавай. Шыцік.
3. Які можа быць прыняты пад увагу; дастатковы для апраўдання. Уважлівыя прычыны. Уважлівы довад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паша́на ж., мн. нет почёт м.; почте́ние ср., почти́тельность;
адно́сіцца з ~най — относи́ться с почте́нием (почти́тельностью);
◊ быць (не) у ~не — быть (не) в почёте;
п. і пава́га — почёт и уваже́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
forerun
[ˈfɔrrʌn]
v.t. -ran, -run, -running
1) бе́гчы напе́радзе
2) папярэ́днічаць; быць, адбыва́цца, здара́цца пе́рад чым
3) быць зна́кам перасьцяро́гі
4) папярэ́дзіць (зрабі́ць ране́й за каго́)
5) апярэ́джваць, выпярэ́джваць; пераганя́ць, абганя́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wise
[waɪz]
adj.
1) му́дры, разва́жны
2) разу́мны
wise advice — разу́мная пара́да
3) зь вялі́кімі ве́дамі, вучо́ны
to be wise to, Sl. — быць сьве́дамым чаго́; быць у ку́рсе спра́вы
•
- wise up
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разбіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да разабрацца.
2. Быць разборным, разнімацца на часткі.
3. Быць добра дасведчаным, адукаваным у якой‑н. галіне. Разбірацца ў мастацтве. □ — У машынах жа я не разбіраюся — тупы. Што я, у матор палезу? Пташнікаў. Ніхто лепш за .. [Рэню] не разбіраўся ў каварных нетрах алгебры. Лынькоў. // Магчы крытычна адносіцца да каго‑, чаго‑н., ацэньваць каго‑, што‑н. [Жэня], не слухаючы ніякіх маіх довадаў, даказеала мне, што я не разбіраюся ў людзях. Васілевіч. / Пра разумнага, разважлівага чалавека. — Чаму ў Сабатажніка было заўсёды гладка, без нечаканасцей? Кеміць чалавек, разбіраецца. Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да замяць.
2. Перашкаджаць, быць перашкодай каму‑, чаму‑н. Дзед Талаш ссунуў з ілба шапку, нібы яна замінала яму думаць. Колас. Птушкі маюць індывідуальныя галасы, Пяюць і не замінаюць адна другой. Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)