мачы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто мочыць лён, каноплі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелама́н, ‑а, м.

Той, хто вельмі любіць музыку і спевы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

моватво́рац, ‑рца, м.

Кніжн. Той, хто ўдзельнічае ў моватворчым працэсе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пажыра́льнік, ‑а, м.

Той, хто пажырае, паглынае каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куро́ртнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто адпачывае, лечыцца на курорце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́пшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца лепкай; спецыяліст па лепцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхаду́м, ‑а, м.

Той, хто жадае каму‑н. ліха, зла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пацень, ‑патня, м.

Разм. пагард. Той, хто многа лапоча, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лютні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто іграе на лютні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лютэра́нін, ‑а; мн. ‑ране, ‑ран; м.

Той, хто вызнае лютэранства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)