авіямеха́нік

(ад авія- + механік)

спецыяліст, які назірае за работай лятальных апаратаў і правільным іх выкарыстаннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

астрано́м

(лац. astronomus, ад гр. astronomos = звязаны з назіраннямі над зоркамі)

спецыяліст у галіне астраноміі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гістарыёграф

(ад гісторыя + -граф)

1) спецыяліст у галіне гістарыяграфіі;

2) уст. тое, што і гісторык.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

камо́рнік, ‑а, м.

Спецыяліст па межаванню зямельных надзелаў. Стары Чапскі, а потым і яго сыны не хацелі аддаць луг сялу, падкупілі каморнікаў і тыя пераправілі планы. Якімовіч. Панскія каморнікі перамервалі зямлю так, каб селяніну прыпала паменш і самае горшае. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узрыўні́к, ‑а, м.

Спецыяліст па ўзрывах горшых народ. [Аляксей:] — У Міколы ў вашага, што? Нічога, узрыўнік на шахце. Дык такая спецыяльнасць і ў нашага Яшкі Астапёнкава ёсць. Чыгрынаў. Часам узрыўнікі забіраюцца ў такое месца, куды нават самаму спрактыкаванаму шахцёру далезці нялёгка. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аніма́тар

(лац. animator = ажыўляльнік)

1) спецыяліст па анімацыі;

2) уст. той, хто заахвочвае, пабуджае да дзейнасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аташэ́

(фр. attaché)

спецыяліст-кансультант у якой-н. галіне пры пасольстве (напр. ваенны а., гандлёвы а.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інжыне́р

(польск. inżynier, ад фр. ingénieur)

спецыяліст з вышэйшай тэхнічнай адукацыяй (напр. і.-канструктар, горны і ).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вэб-ма́йстар

(англ. web master, ад web = павуціна + ням. Meister, ад лац. magister = кіраўнік, настаўнік)

спецыяліст па стварэнню caйтаў у Інтэрнэце.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вучоны прыметнік

  1. Вывучаны, навучаны чаму-н.

    • Не вучы вучонага (прыказка).
    • В. мядзведзь (дрэсіраваны).

  2. Высокаадукаваны, які многа ведае ў галіне якой-н. навукі.

    • В. чалавек.
    • В. садавод.

  3. Які мае адносіны да навукі, навуковы.

    • Вучонае званне.
    • Вучоная ступень.

  4. назоўнік вучоны. Спецыяліст у якой-н. галіне навукі.

    • Выдатны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)