драйв, ‑а, м.

Моцны і нізкі адбіўны ўдар па мячы пры гульні ў тэніс.

[Англ. drive.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыктафо́н, ‑а, м.

Апарат для запісу вуснай мовы з мэтай узнаўлення яе пры неабходнасці.

[Ад лац. dictō — дыктую і грэч. phōn — голас.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імунамарфало́гія, ‑і, ж.

Навука аб сістэме клетак, якія забяспечваюць развіццё імунітэту пры інфекцыйных хваробах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

какі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да какіля. // Зроблены пры дапамозе какіля. Какільнае ліццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каклю́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каклюшкі. // Выраблены пры дапамозе каклюшак. Каклюшачныя карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́льцэкс, ‑у, м.

Лекавы прэпарат: соль хлорыстага кальцыю і уратрапіну (скарыстоўваецца пры прастудных хваробах).

[Новалац. calcex.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́мер-кале́гія, ‑і, ж.

Заснаваная пры Пятру I установа, якая ведала рознымі грашовымі зборамі.

[Ад ням. Kammer і Kollegium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карака́ціца, ‑ы, ж.

Марскі малюск з групы галаваногіх, які пры небяспецы выпускае фарбавальнае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланалі́н, ‑у, м.

Тлушч, які атрымліваецца пры прамыўцы воўны; выкарыстоўваецца ў медыцыне і парфумерыі.

[Ад лац. lana — воўна і oleum — масла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да літаграфіі. // Зроблены пры дапамозе літаграфавання. Літаграфічны партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)