чэлю́скінец, ‑нца, м.

Удзельнік савецкай палярнай экспедыцыі 1933–1934 гг. на параходзе «Чэлюскін». На сценах віселі партрэты былых вучняў школы: лётчыкі, адзін чэлюскінец, некалькі студэнтаў, многа знакамітых калгаснікаў і калгасніц з ордэнамі. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lósgehen

* аддз. vi (s)

1) развя́звацца, распуска́цца

2) стрэ́ліць

3) пачына́цца

es geht los! — пачына́ецца!

4) ісці́ да наме́чанай мэ́ты; ме́рыцца, нацэ́львацца (куды-н.)

5) (auf A) кі́нуцца (на каго-н.)

aufeinánder ~ — кі́нуцца адзі́н на аднаго́, счапі́цца [схапі́цца] адзі́н з адны́м (у бойцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

анфіла́да

(фр. enfilade)

шэраг паслядоўна прылеглых адзін да аднаго пакояў з размешчанымі па адной прамой лініі дзвярамі (часта ў палацах, старадаўніх будынках).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

артасці́ха

(ад арта- + гр. stichos = лінія)

вертыкальная лінія, якую можна ўмоўна правесці паміж асновамі лісця або бакавых каранёў, размешчаных адзін пад адным.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

білівердзі́н

(ад лац. bilis = жоўць + фр. vert, verd = зялёны)

адзін з асноўных пігментаў жоўці чалавека і драпежных жывёл, які мае зялёны колер.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

біярэхалака́цыя

(ад бія- + рэхалакацыя)

выпрамяненне і ўспрыманне жывёламі высокачастотных гукавых сігналаў з мэтай выяўлення аб’ектаў у прасторы; адзін са спосабаў арыентацыі жывёл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэламіна́цыя

(ад лац. delaminare = дзяліць на слаі)

адзін з шляхоў утварэння гаструлы, пры якім клеткі зародка дзеляцца ў напрамку, паралельным яго паверхні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кардылье́ра

(ісп. cordillera = хрыбет, горны ланцуг)

выцягнутая ў адным напрамку горная краіна, якая складаецца з хрыбтоў, размешчаных адзін за другім або кулісападобна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панаксамі́т

(ад фр. panne = сорт гладкай матэрыі + аксаміт)

тонкі аксаміт з бліскучай паверхняй, якая атрымліваецца ў выніку начосу ворсу ў адзін бок.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саліпсі́зм

(ад лац. solus = адзін + ipse = сам)

форма суб’ектыўнага ідэалізму, якая прызнае адзінай рэальнасцю толькі свядомасць індывіда і адмаўляе існаванне аб’ектыўнай рэчаіснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)