дзе́янне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Дзейнасць.

План дзеяння.

Баявыя дзеянні.

2. звычайна мн. Учынкі, паводзіны.

Супрацьзаконныя дзеянні.

Самавольныя дзеянні.

3. Работа, функцыянаванне.

Машына ў дзеянні.

4. Падзеі, пра якія ідзе гаворка.

Д. адбываецца ў 15 стагоддзі.

5. Асноўны від матэматычнага вылічэння.

Чатыры дзеянні арыфметыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

самахо́дам, прысл.

1. Механічна (пра падачу разца або дэталі ў станках) (спец.).

2. 3 дапамогай уласнага рухавіка, без пабочнай цягі.

Камбайн ідзе с.

3. Рухаючыся сілай цячэння ракі (пра плыты, сплаўны лес).

Раней плыты маглі ісці с.

4. Уласнымі нагамі, пехатой (разм.).

Ён будзе дабірацца с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

preceding

[prɪˈsi:dɪŋ]

adj.

1) апераджа́льны; які́ стаі́ць, ідзе́ перад кім-чым

2) папярэ́дні

the preceding page — папярэ́дняя бачы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

progressive

[prəˈgresɪv]

adj.

1) які́ ро́біць по́ступ, які́ ідзе́ да ле́пшага

2) прагрэсі́ўны, перадавы́

3) узраста́ючы (пра дахо́д)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

занараві́цца сов. заупря́миться, заарта́читься;

і́ўся конь і не ідзе́ це́раз рэ́чку — заупря́милась (заарта́чилась) ло́шадь и не идёт че́рез ре́чку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

самацёкам нареч., прям., перен. самотёком;

вада́ ідзе́ с. — вода́ идёт самотёком;

рабо́та не по́йдзе с. — рабо́та не пойдёт самотёком

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

geölt

es geht wie ~ — ідзе́ (гла́дка), як па ма́сле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Несудо́бны ’нязручны’ (Куч.), хутчэй ’несвоечасовы, непажаданы’, параўн.: От уплюнуўса дождзь несудобны, ідзе да ідзе (там жа), ’надта вялікі, страшны’: Вецер несудобны дуне, круціць, бурыць! (ТС), параўн. рус. несудобный ’нязручны’, Відаць, да даба ’час; пара’; іншая думка адносна рус. судобить, судобь (ад судьба), гл. Трубачоў у Фасмера, 3, 796. Не выключаецца таксама ўплыў з боку несудо́мны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гужо́ўка, ‑і, ДМ ‑жоўцы, ж.

Хрыбтовая, самая трывалая частка сырамяці, якая ідзе на вупражныя гужы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзі́мак, ‑мку, м.

Веснавы замаразак. А ўжо нават сам дрыготкі адзімак Вяшчуе звонка: — Ідзе вясна! Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)