пруне́ль, ‑і, ж.

Тонкая моцная тканіна, якая ідзе на верх для абутку, на абіўку мэблі.

[Фр. prunelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)