(н. 22.7.1910, в.Вял. Мяхінічы Талачынскага р-на Віцебскай вобл.),
бел. балетмайстар. Засл. дз. маст. Беларусі (1960). Скончыў курсы культасветработнікаў у Магілёве (1932). З 1937 саліст Ансамбля песні і танца Бел. філармоніі, у ансамблях песні і танца Адэскай і Прыбалтыйскай ваен. акруг. У 1953—73 гал. балетмайстар Дзярж.нар. хору БССР. Сярод пастановак: «На прывале», «Лянок», «Калгасная полька», «Лявоніха», «Мяцеліца», «Беларуская маладзёжная» і інш. Работы Акулёнка — яркі прыклад узаемаўзбагачэння нар. і прафес. харэагр. мастацтва.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
glaring
[ˈglerɪŋ]
adj.
1) зы́ркі, я́ркі
2) які́ глядзіць лю́та і са зло́сьцю
3) зана́дта страка́ты
4) informal які́ кі́даецца ў во́чы; відаво́чны
a glaring fault — відаво́чная, гру́бая памы́лка
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
БЛА́ЗАН,
1) прыбліжаны манарха ці феадала, які павінен быў весяліць гаспадара і гасцей. Паявіліся ў Зах. Еўропе ў 15 ст. У Рэчы Паспалітай вядомы з канца 15 ст., у Расіі — з пач. 18 ст. 2) Дзейная асоба, камічны персанаж стараж. спектакляў школьнага і нар. (гульні-паказы, батлейка) т-раў, нар. драмы. Выканаўца ролі блазна меў звычайна яркі, стракаты касцюм, у руках трымаў ляльку з бразготкамі.
3) Персанаж у творах У.Шэкспіра, П.Кальдэрона і інш., у бел. драматургіі — К.Марашэўскага, Е.Міровіча і інш.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
gaudy
I[ˈgɔdi]
adj.
1) я́ркі, тандэ́тна крыклі́вы, безгусто́ўны
2) страка́ты; квяці́сты (і пра стыль ці мо́ву)
II[ˈgɔdi]
n., pl. -ies, Brit.
сьвяткава́ньне n., урачы́стасьць (асаблі́ва гадавы́ банке́т у ко́леджы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
lively[ˈlaɪvli]adj.
1. жва́вы, жывы́, энергі́чны, по́ўны жыцця́;
take a lively interest жы́ва ціка́віцца;
look lively! хутчэ́й! жыве́й!
2. вясёлы, ціка́вы;
a lively discussion ціка́вая дыску́сія
3.я́ркі (пра фарбы)
liven up[ˌlaɪvnˈʌp]phr. v. ажыўля́ць; ажыўля́цца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
квяці́сты, ‑ая, ‑ае.
1. З вялікай колькасцю кветак, пакрыты кветкамі. Квяцісты луг. □ Ля ракі, за квяцістаю пожняй, Даўгавусы ячмень прытуліўся.Журба.Пад звонкай хвояю іглістай, Прабіўшы мох, як буравік, Стаіць у верасе квяцістым Лясное дзіва — баравік.Цвірка.
2. З узорам у кветкі; яркі, каляровы. Квяцістая хустка. Квяцістыя шпалеры. □ Дзяўчаты стаялі асобнай купкай у яркіх квяцістых плаццях.Асіпенка.
3.перан. Залішне напышлівы (пра мову, стыль і пад.). Квяцістыя словы. Квяцістая прамова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ЗЕМЛЯНЫ́ ЗА́ЯЦ, тушканчык вялікі (Allactaga major),
млекакормячае сям. тушканчыкавых атр. грызуноў. Пашыраны ў Паўд.-Усх. Еўропе, Казахстане, Паўд. Сібіры. Жыве ў паўпустынях, лесастэпах, уздоўж дарог у норах.
Самы вял. тушканчык, даўж. цела 19—26 см, хваста да 30 см. Пыска выцягнутая, спераду пляскатая, вушы доўгія, заднія канечнасці пяціпальцыя, доўгія. На канцы хваста яркі і шырокі «сцяг» з чорнай асновай і белай вяршыняй. Верх цела буравата-шэры або пясчана-шэры, знізу белы Нараджае 1—4 дзіцянят. Корміцца насеннем, цыбулінамі і клубнямі розных раслін, зрэдку насякомымі. На зіму ўпадае ў спячку.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
цьмяне́ць, ‑ее; незак.
1. Станавіцца цьмяным; цямнець. На голых кустах стухаў вечар, неба цьмянела і, здавалася, асядала на лес.Карамазаў.// Траціць свой бляск, яркі колер. [Хлопец:] — Ах, як жа не пашанцавала вам! Блешні цьмянеюць і чарвячкі, відаць, сохнуць.Ракітны.
2.перан. Траціць сваю яркасць, выразнасць: станавіцца менш выразным. Цьмянела яго слава. □ Дарагія вобразы радзімы ніколі не цьмянеюць перад нашымі вачыма.Хведаровіч.Але што больш астывалі [мядзведзіцкія], то ўсё больш цьмянела задавальненне ад перамогі.Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vivid[ˈvɪvɪd]adj.
1. жывы́; я́сны; выра́зны, яскра́вы;
a vivid interest жывы́ інтарэ́с;
a vivid imagination па́лкая фанта́зія;
a vivid personality энергі́чны чалаве́к; я́ркая асо́ба;
give a vivid description выра́зна апіса́ць
2.я́ркі;
of a vivid greenя́рка-зялёнага ко́леру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
flaming
[ˈfleɪmɪŋ]
adj.
1) які́ пала́е агнём, у агні́
a flaming house — дом у агні́
2) агні́сты, я́ркі, зы́ркі, палымя́ны
flaming eyes — палымя́ныя во́чы
3) бурлі́вы, гвалто́ўны, неапанава́ны, гара́чы
flaming youth — бурлі́вая маладо́сьць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
