Verbum

агнастыцы́зм, -у, м.

Ідэалістычнае філасофскае вучэнне, якое адмаўляе магчымасці пазнання аб’ектыўнага свету і яго заканамернасцей.

|| прым. агнасты́чны, -ая, -ае.

прыблі́жаны², -ая, -ае.

Які блізка стаіць да высокапастаўленай асобы, карыстаецца яе даверам.

Прыбліжаныя асобы.

Манарх і яго прыбліжаныя (наз.).

прылі́к, -у, м.

У выразе: для прыліку (разм.) — для выгляду, для стварэння патрэбнага ўражання.

Гэта яго строгасць для прыліку.

развя́зны, -ая, -ае.

Залішне вольны, бесцырымонны (чалавек, яго паводзіны).

Развязныя манеры.

Паводзіць сябе развязна (прысл.).

|| наз. развя́знасць, -і, ж.

сталя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы дрэва і вырабаў з яго.

|| прым. сталя́рскі, -ая, -ае.

фтызіятры́я, -і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае прычыны ўзнікнення туберкулёзу, метады яго лячэння і папярэджання.

|| прым. фтызіятры́чны, -ая, -ае.

доўг, до́ўгу і даўгу́, мн. даўгі́, даўго́ў, м.

1. Тое, што пазычана (пераважна грошы).

Вярнуць д.

2. Абавязак перад кім-н.

Яго д. — сачыць за чысцінёй.

◊

Не застацца ў даўгу ў каго — адплаціць тым самым.

Аддаць апошні доўг — развітацца з нябожчыкам; прысутнічаць пры яго пахаванні.

|| прым. даўгавы́, -а́я, -о́е.