pełnometrażowy

поўнаметражны;

film pełnometrażowy — поўнаметражны фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

animowany :

film animowany — мультыплікацыйны (анімацыйны) фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dokumentalny

дакументальны;

film dokumentalny — дакументальны фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fabularny

фабульны;

film fabularny — мастацкі фільм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да касы, праводзіцца касай. Касавы апарат. Касавая дакументацыя. Касавыя аперацыі.

2. Які дае вялікія грашовыя зборы ў касе (пра фільм, спектакль і інш.). Касавая п’еса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стоп-ка́др, ‑а, м.

У кінематаграфіі — прыём, калі відарыс на экране на працягу некалькіх секунд затрымліваецца і даецца як фотаздымак якога‑н. імгнення. // Кадр з такім відарысам. Фільм канчаецца цікавым стоп-кадрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

film, ~u

м.

1. фільм;

film dokumentalny — дакументальны фільм;

film kolorowy — каляровы фільм;

film reklamowy — рэкламны фільм;

film animowany (rysunkowy) — мультыплікацыйны фільм;

kręcić film — здымаць фільм;

film fabularny — мастацкі фільм;

2. кінастужка, фотастужка;

3. плёнка, слой;

film lipidowy — ліпідная плёнка;

film się komu urwał — хто страціў прытомнасць (ад празмернага ўжывання алкаголю);

film urwał mu się po drugiej butelce — ён адключыўся пасля другой бутэлькі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

travelog, travelogue

[ˈtrævəlɔg]

n.

ле́кцыя або́ фільм пра падаро́жжа; падаро́жны на́рыс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

відавы́ ​1, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да віду ​1 (у 1 знач.). Відавы фільм.

відавы́ ​2, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да віду ​2 (у 2, 3 знач.). Відавыя паняцці. Відавыя прыкметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляро́вы, -ая, -ае.

1. Які афарбаваны або мае які-н. колер ці колеры (акрамя чорнага і белага).

Каляровае шкло.

Каляровыя металы (усе металы, акрамя жалеза і яго сплаваў). К. фільм.

2. Пра людзей, якія належаць не да белай расы.

Каляровае насельніцтва.

|| наз. каляро́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)