вы́пушка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Нашыўка з футра па краях адзення, абутку; апуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калано́к, ‑нка, м.

Пушны драпежны звярок сямейства куніцавых; водзіцца ў Азіі і Усходняй Еўропе. // Футра гэтага звярка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куні́ца, ‑ы, ж.

Невялікая драпежная жывёліна сямейства куніцавых з каштоўным футрам. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з куніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

но́ркавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да норкі ​2. Норкавая шкурка. // Зроблены з футра норкі. Норкавая шуба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлёнка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

1. Авечка шлёнскай пароды.

2. Футра гэтай авечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wébpelz

m -es, -e шту́чнае [тка́нае] фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bréitschwanz

m -es, -schwänze каракульча́ (футра)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pélzwerk

n -(e)s пушні́на, фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kanín

n -s, -e трусі́нае фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúchspelz

m -es, -e лісі́нае фу́тра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)