загрыме́ць сов.

1. загреме́ть; загрохота́ть;

~ме́ў гром — загреме́л гром;

~ме́лі гарма́ты — загреме́ли (загрохота́ли) ору́дия;

2. перен. (упасть) загреме́ть;

з. уні́з па прысту́пках — загреме́ть вниз по ступе́нькам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазрыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Сарвацца, парваўшы прывязь — пра ўсіх, многіх. Пазрываліся сабакі з ланцугоў.

2. Пападаць уніз, не ўтрымаўшыся на чым‑н. — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. З гары пазрывалася каменне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«ДАЛЕ́НГА»,

прыватнаўласніцкі герб. У блакітным полі сярэбраная падкова, з сярэдзіны падковы выходзіць страла джалам уніз, над падковай — залаты крыж; клейнод — прабітае стралой птушынае крыло. Існуюць варыянты герба: страла накіравана ўлева, клейнод — 3 страусавыя пёры. Паводле падання, узнік у канцы 12 ст. У ВКЛ пашыраны з пач. 15 ст. Гербам карысталіся больш за 150 родаў Беларусі, Літвы, Польшчы, Украіны.

А.К.Цітоў.

т. 6, с. 17

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

downhill

[,daʊnˈhɪl]

1.

adv.

згары́; уні́з, пад адхо́н

2.

adj.

1) з нахі́лам, пака́ты

2) паго́ршаны

a downhill condition — паго́ршаны стан

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

downstairs

[,daʊnˈsterz]

1.

adv.

1) уні́з, на ніжэ́йшы паве́рх

2) уні́зе; на ніжэ́йшым паве́рсе

2.

n.

ніз, ніжэ́йшы паве́рх у до́ме

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

river [ˈrɪvə] n.

1. рака́;

the River Thames рака́ Тэ́мза;

up/down river уве́рх/уні́з па рацэ́

2.(of) пато́к;

a river of lava пато́к ла́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак.

1. што. Сагнуўшы, нахіліць, накіраваць уніз. Нагнуць галаву. □ Сцёпка нагнуў галінку, сарваў тры зялёныя яблыкі — сабе, Лазавіку, Свідзерскаму. Хомчанка.

2. чаго. Нарабіць, нарыхтаваць нейкую колькасць чаго‑н. гнутага. Нагнуць дуг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Бразгаць некаторы час, бразнуць некалькі разоў. [Кулікоўскі], пабразгаўшы яшчэ хвіліны дзве дзвярыма, пабег уніз да гаспадыні. Галавач. Цурынскі яшчэ раз пабразгаў клямкаю, але за парканам, апроч сабачага брэху, ніякага руху не пачуў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стопудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які важыць сто пудоў. Стопудовы груз. // перан. Вельмі цяжкі. У Славіка быццам стопудовы камень сарваўся з душы, паляцеў уніз, пад мост, бразнуўся аб сталёвыя рэйкі і разляцеўся на парашок. Шамякін. // перан. Вельмі багаты. Стопудовы ўраджай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дулукі́ («зваліўся дулукі» ’на падлогу, на зямлю’, Касп.). Відаць, з дулуйкі́ < *долойкі́ ’тс’. Параўн. рус. дыял. доло́й ’уніз, на зямлю’. Параўн. таксама рус. смал. доло́йки ’прэч, вон, далоў’, дулаки́ (быть в дулаках) ’зваліцца на падлогу’ (гл. СРНГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)