ton, ~u
1.
2.
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ton, ~u
1.
2.
3.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
павуча́льнасць, ‑і,
Уласцівасць павучальнага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
альтэра́цыя, ‑і,
[Ад лац. alteratio — змяненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сентэнцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
памярко́ўны, -ая, -ае.
1. Падатлівы, які лёгка прыстасоўваецца да іншых.
2. Які выяўляе мяккасць, цярпімасць; добразычлівы.
3. Які прытрымліваецца сярэдзіны, не схільны да крайнасцей.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Léhrton
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Tónart
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ато́нне ’астатак, падонкі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мавето́н
(
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
тане́ма
(ад
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)