Tónart

f -, -en муз. тон, тана́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Léhrton

m -(e)s ме́нтарскі тон

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ато́нне ’астатак, падонкі’ (Касп.). Рус. дыял. ото́нок, ото́ночка ’тонкая абалонка, шкарлупіна’. Няясна. Відаць, ад кораня тон‑ (тонкі) праз дзеяслоў, зафіксаваны ў Даля отонить ’зрабіць тонкім’ (з *otonьnьje). Магчыма, кантамінацыя з адонне (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мавето́н

(фр. mauvais ton)

уст. дрэнны тон, нявыхаванасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

яле́йны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Прыкра ласкавы, празмерна ліслівы; штучна набожны. Ялейны выраз твару. Ялейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

urgent [ˈɜ:dʒənt] adj.

1. пі́льны; тэрміно́вы; неадкла́дны

2. fml насто́йлівы (тон, патрабаванне і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

condescending

[,kɑ:ndɪˈsendɪŋ]

adj.

1) пабла́жлівы

2) апяку́нскі (тон)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

monotone

[ˈmɑ:nətoʊn]

n.

аднаста́йны тон, стыль піса́ньня, ко́лер

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ре́зкий

1. в разн. знач. рэ́зкі;

ре́зкий ве́тер рэ́зкі ве́цер;

ре́зкая боль рэ́зкі боль;

ре́зкий тон рэ́зкі тон;

ре́зкая кри́тика рэ́зкая кры́тыка;

2. (о звуке, голосе) рэ́зкі; (пронзительный) прарэ́злівы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mentorski

ментарскі, павучальны;

ton mentorski — павучальны тон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)