Verbum

ton, ~u

м.

1. тон; гук;

~y muzyki — гукі музыкі;

2. тон (інтэрвал);

o ćwierć ~u niżej — ніжэй на чвэрць тону;

3. тон; адценне; характар;

przemówić innym ~em — змяніць (перамяніць) тон;

spuścić z ~u іран. збавіць тон;

nie mów do mnie takim ~em! — не размаўляй са мной такім тонам!;

nadawać ton — задаваць тон