карса́р, ‑а, м.

Марскі разбойнік, пірат. // Разбойніцкае судна.

[Іт. corsaro.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кітабо́ец, ‑бойца, м.

Судна, прызначанае для кітабойнага промыслу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́ніцца, ‑ніцца; незак.

Нахіляцца набок (пра судна, самалёт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбаво́з, ‑а, м.

Судна для перавозкі жывой рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

судко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохма́чтавы, ‑ая, ‑ае.

З трыма мачтамі. Трохмачтавае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохпа́лубны, ‑ая, ‑ае.

З трыма палубамі. Трохпалубнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пакетбо́т ’марское паштова-пасажырскае судна’ (ТСБМ). З рус. пакетбо́т ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 83), дзе з англ. packetboot праз гал. pakket‑boot ’паштовае судна’ (гл. Фасмер, 3, 188).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ледако́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Магутнае судна, прыстасаванае для плавання і пракладвання дарогі інш. суднам у льдах.

Атамны л.

|| прым. ледако́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лі́хтар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грузавое несамаходнае судна, прызначанае для пагрузкі і разгрузкі вялікіх суднаў ці мясцовых перавозак.

|| прым. лі́хтарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)