osąd, ~u

м. меркаванне; заключэнне; суд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

grodzki

гарадскі;

sąd grodzki — гарадскі суд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rozjemczy

трацейскі;

sąd rozjemczy — трацейскі суд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

samosąd, ~u

м. самасуд; суд Лінча

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

polubowny

палюбоўны;

sąd polubowny — трацейскі суд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

apelacyjny

апеляцыйны;

sąd apelacyjny — апеляцыйны суд

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

публі́чны

1. в разн. знач. публи́чный;

~ная ле́кцыя — публи́чная ле́кция;

~ная бібліятэ́ка — публи́чная библиоте́ка;

2. (доступный для общественного обсуждения, контроля) гла́сный;

п. суд — гла́сный суд;

○ п. дом — публи́чный дом; дом терпи́мости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прыгавор, прысуд, суд; вырак (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

вярхо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Галоўны. Вярхоўны галоўнакамандуючы. Вярхоўны заканадаўчы орган.

•••

Вярхоўны Савет БССР — найвышэйшы заканадаўчы орган дзяржаўнай улады БССР.

Вярхоўны Суд БССР — найвышэйшы судовы орган БССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ця́жба, ‑ы, ж.

Уст. Спрэчка двух бакоў перад судом; грамадзянская судовая справа. [Сяляне:] — У справе ж нашых цяжбаў з вамі [пан Скірмунт].. суд стаў на вашу старану. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)