spójność

ж. згуртаванасць; сувязь; яднанне; лучнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przyczynowy

прычынны;

związek przyczynowy — прычынная сувязь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

знітава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць знітаванага. Арганічная сувязь, сюжэтная знітаванасць усіх частак твора абумоўлена ідэйна-мастацкім замыслам аўтара. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мабі́льны, -ая, -ае.

1. Рухомы, здольны хутка перамяшчацца.

Мабільныя войскі.

2. перан. Здольны хутка дзейнічаць, прымаць рашэнні.

3. Звязаны з функцыянаваннем пераносных радыётэлефонаў.

Мабільная сувязь.

М. тэлефон.

|| наз. мабі́льнасць, -і, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прычы́нны kausál, úrsächlich;

прычы́нная су́вязь úrsächlicher Zusámmen hang, Kausálzusammenhang m -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падпарадкава́льны, ‑ая, ‑ае.

У граматыцы — які злучае сказы па спосабу падпарадкавання (у 2 знач.). Падпарадкавальная сувязь сказаў. Падпарадкавальныя злучнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

...тыпія, ‑і, ж.

Другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь іх з працэсамі друкавання, паліграфіі, напрыклад: фотатыпія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

causality

[kɔˈzæləti]

n., pl. -ties

прычы́ннасьць f., прычы́нная су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

correlation

[,kɔrəˈleɪʃən]

n.

суадно́сіны pl., дачыне́ньне n.; су́вязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

intercommunication

[,ɪntərkə,mju:nɪˈkeɪʃən]

n.

зно́сіны -аў pl. only, нутрана́я су́вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)