мі́на​1

(ням. Mine, ад фр. mine)

1) разрыўны снарад, які выкарыстоўваецца як сродак загароды на сушы і моры (напр. супрацьтанкавая м., плывучая м.);

2) снарад для стральбы з мінамёта (напр. асколачная м., фугасная м.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Бо́мба. Рус. бо́мба, укр. бо́мба. Запазычанне, магчыма, праз польск. bomba або ням. Bombe з італ. bomba, франц. bombe ’тс’ (усё да лац. bombus; першапачатковае значэнне снарад, які гудзе’). Гл. Фасмер, 1, 191; Шанскі, 1, Б, 161; Клюге, 90–91; Вельмі падрабязна (з літ-рай) MESz, 1, 336–337.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пыж, ‑а, м.

1. Шарсцяная, войлачная ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, якая зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад снарада (кулі, шроту) і ўтрымлівае снарад у гільзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпе́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Падводны сігарападобны снарад, які можа самастойна рухацца і наводзіцца на караблі для іх знішчэння. [Дзед Аўсей:] — У японскую кампанію, бывала, стаю ля гарматы [ваеннага карабля]... Тут табе снарады, тут табе тарпеды. Лынькоў.

[Ад. лац. torpedo — электрычны скат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lénkbar

a

1) кіру́емы

~es Geschóss — вайск. кіру́емы снара́д

2) паслухмя́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дальнабо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

Разм. Дальнабойная гармата. Басавіта забумкалі дальнабойкі. Лынькоў. Зямлянкі ў залацістыя бары і так далёка ад фронту, што сюды, мусіць, не даляціць снарад нават з дальнабойкі! Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кап’ё, -я́, мн. ко́п’і і (з ліч. 2, 3, 4) кап’і́, ко́п’яў, н.

1. Даўнейшая колючая або кідальная зброя ў форме доўгага дрэўка з вострым металічным наканечнікам.

2. Лёгкаатлетычны снарад (у 3 знач.), а таксама спартыўная дысцыпліна, звязаная з кіданнем гэтага снарада.

Кіданне кап’я.

◊

Ламаць коп’і — спрачацца з-за чаго-н., адстойваць сваю думку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снаря́д м.

1. воен. снара́д, -да м.;

2. (приспособление) прыла́да, -ды ж.; снара́д, -да м.;

астрономи́ческий снаря́д астранамі́чная прыла́да;

снаря́д для буре́ния земли́ прыла́да для свідрава́ння зямлі́;

упражне́ния на снаря́дах спорт. практыкава́нні на прыла́дах (на снара́дах);

3. (совокупность инструментов) уст. снасць, род. сна́сці ж.;

сапо́жный снаря́д шаве́цкая сна́сць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раке́тны ав., касм., вайск. Rakéten-;

раке́тны снара́д Rakétengeschoss n -es, -e;

раке́тны рухаві́к Rakétentriebwerk n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рэфулёр

(фр. refouleur)

землясосны снарад з помпамі і трубаправодам для перамяшчэння сумесі грунту з вадой; грунтаправод.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)