Асякаць, асякацца ’абрэзваць (на слове)’ (Гарэц.), раптоўна перарываць’ (Др.-Падб.), асе́кацца (КТС), асыка́цца (Бір. дыс.; Гайдукевіч, Працы IM, 5, 54) ’агрызацца, рэзка адказваць’. Утворана ад дзеяслова сячы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

short​2 [ʃɔ:t] adv. рэ́зка, ра́птам;

cut short спыня́ць; рабі́ць перапы́нак;

stop short рэ́зка спыні́цца

♦

fall/go/run short (of) вычэ́рпвацца, спусташа́цца, канча́цца;

He fell short of my expectations. Ён не апраўдаў маіх спадзяванняў;

to cut a long story short караце́й ка́жучы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пи́лка ж.

1. (действие) пілава́нне, -ння ср., піло́ўка, -кі ж.; рэ́занне, -ння ср., рэ́зка, -кі ж.;

2. (инструмент) пі́лка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саты́ра

(лац. satira)

1) літаратурны твор, у якім рэзка высмейваюцца адмоўныя з’явы жыцця;

2) наогул высмейванне, ганьбаванне чаго-н.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

мікраклі́мат, ‑у, М ‑мэце, м.

Клімат невялікіх участкаў, абумоўлены асаблівасцямі мясцовасці (лес, поле, балота і пад.). Рэзка адрозніваюцца ад мяшаных змрочныя яловыя лясы.. Тут свой мікраклімат, падлесак. Гавеман.

[Ад грэч. mikrós — маленькі і клімат.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

blare​2 [bleə] v.

1. рэ́зка гуча́ць;

blare (out) a war ning папярэ́дзіць аўтамабі́льным сігна́лам

2. мо́цна крыча́ць; раўці́, гарла́ніць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nosedive [ˈnəʊzdaɪv] n.

1. пікі́раванне, піке́ (пра самалёт)

2. рэ́зкае падзе́нне/зніжэ́нне (цэн);

Prices took a nosedive. Цэны рэзка знізіліся.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адыёзны

(лац. odiosus = ненавісны, агідны)

крайне непрыемны, непажаданы, які выклікае рэзка адмоўныя адносіны да сябе (напр. а-ая асоба).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кантра́ст

(фр. contraste)

1) рэзка выражаная процілегласць;

2) рэзкая розніца ў яркасці або колеры прадметаў (у фатаграфіі і жывапісе).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

характэ́рны

(ад гр. charakter = знак, рыса)

1) які мае рэзка выражаныя асаблівасці;

2) уласцівы толькі дадзенаму прадмету або асобе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)