Wärmekraftmaschine

f -, -n цепла́вы рухаві́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зорачкападо́бны зоркападо́бны stérnförmig;

зоркападо́бны рухаві́к Stérnmotor m -s, -tóren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

карбюра́тарны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да карбюратара, прызначаны для вырабу карбюратараў. Карбюратарны завод.

2. З карбюратарам. Карбюратарны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Легкаві́к ’легкавы аўтамабіль’ (ТСБМ, Інстр. I; раг., Мат. Гом.) — у выніку семантычнай кандэнсацыі, як рухавік і інш. Параўн. таксама рус. маск. легкови́к ’жвавы, хуткі, спрытны ў рухах’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

авіямато́р

(ад авія- + матор)

рухавік лятальнага апарата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

няспра́ўны в разн. знач. неиспра́вный;

н. рухаві́к — неиспра́вный дви́гатель;

н. плаце́льшчык — неиспра́вный плате́льщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Diesel engine, Diesel motor

ды́зэль -рухаві́к, ды́зэль-мато́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перпе́туум-мо́біле

(лац. perpetuum mobile = які вечна рухаецца)

вечны рухавік, фантастычны рухавік, які аднойчы запушчаны быццам ніколі не спыніць свой рух.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

трале́йбус, ‑а, м.

Шматмесная пасажырская машына, што ездзіць па бязрэйкавай дарозе і мае электрычны рухавік, які атрымлівае энергію ад двух правадоў.

[Англ. trolleybus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выпраменьвання і паглынання фатонаў; які выкарыстоўвае гэтыя з’явы для руху. Фатонная ракета. Фатонны рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)