бялі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бялення. // Які служыць для бялення. Бялільны раствор. Бялільная сода. Бялільны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак., што.

Акунаць (бялізну, адзенне) у раствор крухмалу для надання цвёрдасці, глянцу. Крухмаліць бялізну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тузлу́к, ‑у, м.

Спец. Раствор кухоннай солі для засолу рыбы, ікры і іншых прадуктаў, а таксама скураной сыравіны.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматсаста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складаецца з многіх частак, які вылучаецца складаным саставам, складанай канструкцыяй. Шматсастаўны раствор. Шматсастаўная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́ліз, ‑у, м.

Спец. Хімічны працэс разлажэння рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго раствор электрычнага току.

[Ад слова электра... і грэч. lýsis — распад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́смас

(гр. osmos = штуршок, ціск)

павольнае прасочванне растваральніку ў раствор праз тонкую перапонку, якая пакрывае раствор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

праяві́цель, ‑ю, м.

Спец. Водны раствор хімічнага рэчыва, які ўжываецца для ператварэння нябачнага адлюстравання на плёнцы, пласцінцы ў бачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́тар м.

1. род. фікса́тару (раствор) фикса́тор;

2. род. фікса́тара (в других значениях) фикса́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыгатаваць што‑н. шляхам перамешвання, боўтаючы, пераварочваючы лыжкай, мешалкай і пад. Размяшаць цэментны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́ж, ‑у, м.

Хімічны раствор, у якім прамываюць пасля праяўлення фатаграфічную плёнку, пласцінку або адбітак з яе для замацавання відарыса.

[Фр. fixage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)