электро́ліз, ‑у, м.

Спец. Хімічны працэс разлажэння рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго раствор электрычнага току.

[Ад слова электра... і грэч. lýsis — распад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праяві́цель, ‑ю, м.

Спец. Водны раствор хімічнага рэчыва, які ўжываецца для ператварэння нябачнага адлюстравання на плёнцы, пласцінцы ў бачнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́смас

(гр. osmos = штуршок, ціск)

павольнае прасочванне растваральніку ў раствор праз тонкую перапонку, якая пакрывае раствор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

фікса́тар м.

1. род. фікса́тару (раствор) фикса́тор;

2. род. фікса́тара (в других значениях) фикса́тор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размяша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыгатаваць што‑н. шляхам перамешвання, боўтаючы, пераварочваючы лыжкай, мешалкай і пад. Размяшаць цэментны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікса́ж, ‑у, м.

Хімічны раствор, у якім прамываюць пасля праяўлення фатаграфічную плёнку, пласцінку або адбітак з яе для замацавання відарыса.

[Фр. fixage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапрацэ́нтны, -ая, -ае.

1. Які мае ў сабе сто працэнтаў чаго-н.

С. раствор.

2. Які поўнасцю адпавядае норме, якім-н. патрабаванням.

Стапрацэнтнае выкананне плана.

3. Сапраўдны, поўнасцю выражаны ў сваіх якасцях (разм.).

С. інтэлігент.

|| наз. стапрацэ́нтнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zaprawa

ж.

1. кул. прыправа;

2. буд. раствор;

zaprawa wapienna — выпнавы (вапенны) раствор;

3. падрыхтоўка; загартоўка; трэніроўка;

zaprawa sportowa — спартыўная падрыхтоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пячні́к, печніка, м.

Той, хто ўмее рабіць і рамантаваць печы. Пячнік кельняй размешваў у карыце цэментавы раствор і насвістваў песеньку. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траві́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да траўлення ​1. Травільныя работы. // Прызначаны для траўлення, які служыць для траўлення. Травільны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)