Грымзо́лі ’крымзолі, каракулі’ (БРС), таксама крымзо́лі, грымзуль ’непрыгожае пісьмо’ (Сцяшк. МГ). Запазычанне з польск. мовы. Параўн. польск. gryzmolić ’пісаць каракулямі’, gryzmoły ’каракулі’ (польск. словы да gryźć; падрабязна Слаўскі, 1, 363–364).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
hyphen
[ˈhaɪfən]
1.
n.
злучо́к -ка́ m.
2.
v.t.
піса́ць праз злучо́к
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дапіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., што.
1. Скончыць пісаць што-н.; напісаць да якога-н. месца.
Д. пісьмо.
Д. пейзаж.
2. Дадаць да напісанага; прыпісаць.
Д. некалькі радкоў.
У ведамасці ўсё можна д.
|| незак. дапі́сваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. дапі́ска, -і, ДМ дапі́сцы, ж. і дапі́сванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дыктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак.
1. Павольна вымаўляць, чытаць што-н., каб слухачы маглі запісваць.
Д. тэкст.
2. Прапаноўваць што-н. для безагаворачнага выканання.
Так яму дыктавала сумленне.
|| зак. прадыктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.
|| наз. дыкто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж. (да 1 знач.).
Пісаць пад дыктоўку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
про́пісь ж Schréibvorlage f -, -n;
про́піссю in Wórten;
піса́ць лі́чбу про́піссю éine Zahl in Wórten schreiben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
гра́матны, ‑ая, ‑ае.
Які ўмее чытаць і пісаць; пісьменны. Прыедуць, бывала, сяляне з рынку, пачнуць выбіраць з воза пакункі і знойдуць вузенькія, доўгенькія лісточкі. Няграматны селянін паглядзіць на .. [лістоўкі] ды схавае ў кішэню, каб пры здарэнні паказаць чалавеку граматнаму. Колас. // Які ўмее граматычна правільна пісаць. Граматны вучань. // Граматычна правільна напісаны. Граматнае пісьмо. // перан. Які мае неабходныя веды ў якой‑н. галіне. Граматны інжынер. □ У паэзію ідзе таленавітае, літаратурна граматнае, знаёмае з тэхнікай справы пакаленне. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́пісь ж., в разн. знач. про́пись;
вучы́цца піса́ць па ~сях — учи́ться писа́ть по про́писям;
напіса́ць су́му ~ссю — написа́ть су́мму про́писью
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
агра́фія
(ад гр. а- = не + grapho = пішу)
мед. страта здольнасці пісаць у сувязі з паражэннем пэўных аддзелаў галаўнога мозгу (параўн. алексія).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
alliterate
[əˈlɪtəreɪt]
1.
v.i.
ужыва́ць алітэра́цыю
2.
v.t.
гавары́ць або́ піса́ць з алітэра́цыяй
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
малаво́пытны, ‑ая, ‑ае.
Які не мае дастатковага вопыту. Адна справа для маладога малавопытнага літаратара пісаць аб інтэлігенцыі, .. аб людзях, схільных да самааналізу, і зусім другая — аб людзях працы, з дзяцінства блізкіх яму. Адамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)