жвір, ‑у, м.
Буйназярністы жоўты пясок. Слізкаватая ад макраты пляцоўка густа насыпана жоўтым жвірам. Кулакоўскі. Плюхала і спакойна цякла рэчка, сіняя, халодная. Жаўцела жвірам на плыткіх месцах. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбярэ́жны, ‑ая, ‑ае.
Які размешчаны на беразе, пры беразе. Узбярэжны пясок. □ [Самалёты] кружыліся над ракой, над узбярэжнымі лугамі. Лынькоў. Доўга прадзіраліся дзеці праз узбярэжны хмызняк, правальваліся ў балотцы. Скрыпка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шуршэ́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак.
Разм. Шастаць, шамацець, шоргаць. І толькі халодны пясок шуршэў пад нагамі.. [Лабановіча і Садовіча] няўцямнаю мнагазначнай гутаркай. Колас. Размякчаны адлігаю снег хліпка шуршэў пад палазамі. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sand
[sænd]
1.
n.
1) пясо́к -ку́ m.
2) пяско́вы ко́лер
2.
v.t.
1) пасыпа́ць пяско́м
They sanded the icy road — Яны́ пасы́палі заледзяне́лую даро́гу пяско́м
2) напаўня́ць пяско́м
3) зако́пваць у пясо́к
4) шліфава́ць пяско́м або́ нажда́чнай папе́рай
3.
adj.
пяско́вы, пясо́чны
•
- sands
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
часці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
1. Невялікая частка, доля чаго‑н. [Соф’я Пармон:] — Гэтым людзям мы верым, як самім сабе. Яны — часцінка нас. «Маладосць». Часцінка мая ёсць у той перамозе, Якую ў змаганні здабыў мой народ. Прыходзька.
2. звычайна мн. (часці́нкі, ‑нак). Невялікія цвёрдыя крупіцы, частачкі якой‑н. масы, рэчыва. Залатаносны пясок прамываўся на аўчыне — пясок зносіла вада, а часцінкі каштоўнага металу заставаліся ў поўсці. Самуйлёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
granulated
[ˈgrænjəleɪtəd]
adj.
1) раздро́блены, гранулява́ны (цу́кар)
2) granulated sugar — цу́кар-пясо́к, пескавы́ цу́кар
3) з шурпа́тай паве́рхняй (шкло, ску́ра)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
silt2 [sɪlt] v. асяда́ць гле́ем
silt up [ˌsɪltˈʌp] phr. v. засме́чваць, забіва́ць (глеем); засме́чвацца, загле́йвацца;
The sand has silted up the mouth of the river. Пясок забіў усё вусце ракі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
мачавы́ фізіял Harn-;
мачавы́ пузы́р анат Hárnblase f -, -n;
мачавы́я камяні́ мед Hárnstéine pl, Blásenstéine pl;
мачавы́ пясо́к Hárngrieß m -es
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прораста́ть несов., в разн. знач. прараста́ць;
огурцы́ прораста́ют агуркі́ прараста́юць;
сквозь песо́к и ка́мни прораста́ет трава́ праз пясо́к і каме́нне прараста́е трава́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
прысмакта́ць, ‑смакчу, ‑смокчаш, ‑смокча; зак., што.
Прыцягнуць, прыціснуць да сябе. [Ліда] упала на чорны, змяшаны з вугалем пясок. Паспрабавала падняцца, але плечы яе нібы што прысмактала. Федасеенка. // перан. Разм. Захапіць сабой.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)