абгавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго-што.

1. Усебакова абмеркаваць, разгледзець, выказваючы розныя думкі.

А. пытанне на сходзе.

2. Нядобразычліва ахарактарызаваць каго-н., падаць у адмоўным выглядзе; зганіць, абылгаць.

А. суседа.

|| незак. абгаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абгаво́рванне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

неадкла́дна прысл, неадкла́дны únaufschiebbar, dríngend, drínglich; akút (пра пытанне, справу)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

issue​1 [ˈɪʃu:, ˈɪsju:] n.

1. пыта́нне, прабле́ма;

a complex issue склада́нае пыта́нне;

an important/key/major issue ва́жная/ключава́я/гало́ўная прабле́ма;

political/economic issues паліты́чныя/эканамі́чныя пыта́нні;

raise an issue узніма́ць пыта́нне/прабле́му;

resolve an issue выраша́ць пыта́нне/прабле́му

2. вы́пуск; выда́нне;

issue of stamps вы́пуск ма́рак

3. ну́мар;

the latest/July issue of the magazine апо́шні/лі́пеньскі ну́мар часо́піса

♦

be at issue быць прадме́там спрэ́чак;

take issue with smb. fml выступа́ць су́праць каго́-н., спрача́цца з кім-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

argument [ˈɑ:gjumənt] n.

1. спрэ́чка; дыску́сія;

a matter of argument спрэ́чнае пыта́нне

2. аргуме́нт, до́каз, до́вад

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

другара́дны, ‑ая, ‑ае.

Не асноўны, не самы важны, малаістотны. Другараднае пытанне. Другарадная роля. // Не першы, не лепшы па сваіх якасцях; пасрэдны. Другарадны пісьменнік. Другарадны спявак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і настырны. — Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа? Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прасі́ць ’звяртацца з просьбай, дабівацца чаго-небудзь, назначаць цану’, ’заступацца за каго-небудзь’, ’запрашаць, клікаць’, ’жабраваць’ (ТСБМ). Рус. проси́ть, укр. проси́ти, ст.-рус., ст.-слав. просити, ітэратыў прашати, польск. prosić, в.-луж. prosyć, н.-луж. přosyś, чэш. prositi, славац. prosiť ’прасіць’, серб.-харв. про̀сити ’выпрошваць; сватаць’, славен. prósiti ’прасіць’, балг. про́ся ’выпрошваць; сватаць’. Прасл. *prositi. Роднасныя: літ. prašýti, prašau ’патрабаваць, прасіць’, лат. prasít, prasu ’тс’, лац. precor, ‑ārī ’прасіць’, procus ’жаніх’, гоц. fraćhnan ’пытанне’, ст.-в.-ням. fraga ’пытанне’, fragen, fragon ’пытаць’, ст.-інд. praçnás ’пытанне’, авеcц. frasa‑ ’пытанне’ і г. д. (Траўтман, 216; Мюленбах-Эндзелін З, 377; Вальдэ-Гофман 2, 346 і наст.; Уленбек, 173; Фасмер, 3, 378). Сюды прасі́льнік ’чалавек, які запрашае на вяселле’ (Сцяшк. Сл.), мн. л. просылныкі ’тс’ (Сл. Брэс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kontroverse

[-'vεrzə]

f -, -n спрэ́чка; спрэ́чнае пыта́нне, рознагало́ссе, кантраве́рза

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

завастры́ць, -вастру́, -во́стрыш, -во́стрыць; -во́страны; зак., што.

1. Зрабіць вострым (у 1 знач.).

З. аловак.

2. перан. Больш рэзка абазначыць галоўнае, істотнае ў чым-н.; падкрэсліць.

З. пытанне.

◊

Завастрыць увагу на чым — сканцэнтраваць увагу на чым-н.

|| незак. завастра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і заво́стрываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. каго або у каго. Задаць каму-н. пытанне, каб даведацца пра што-н.

Папытайся ў яе пра здароўе маці.

2. чаго або у каго. Папрасіць дазволу на што-н., звярнуцца з якой-н. просьбай.

Папытаўся ў бацькі дазволу пайсці на каток.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)